DÖVMECİ -GAY

HÜZÜN

Kapıyı kitleyip apartmandan dışarı çıktım. Bugün Tolgayla buluşup deniz kenarında yemek yiyecektik. Bunu ben düşünmüştüm, e yani bara gitmek gibi fikirlerim olmadığı için anca bu kadar oluyordu.

Adımımı dışarı atar atmaz karşı duvara yaslanıp sigara içen bir Emir görmeyi düşünmüyordum. Gördüğüm vücutla yerimde donup kalırken burnumun direği sızlamıştı. Onu değil ama anılarımızı gerçekten özlemiştim.

Gözleri beninkilerle buluştuğunda derin bir nefes aldı ve elindeki sigarayı yere atıp yaslandığı duvardan kendini çekti. Nefes almayı unutmuş bir şekilde onu izliyordum.

Birkaç adımda yanıma ulaştı ve tam karşımda durdu. Gözleri dolu doluydu ve bu beni gerçekten afallatmıştı. Ama ona kanmamam gerekiyordu bu yüzden yakın davranmayacaktım.

"Neden geldin?" diye sordum en ifadesiz hâlimle.

Sesini duyar duymaz yüzünde acı çekermiş gibi bir ifade belirdi. Başını yere eğdi usulca ve fısıltıdan farksız sesiyle konuştu. "Çok özledim..."

Ağzımdan bir 'hıh' sesi çıkmıştı. Kendimi gerçekten kötü hissediyordum ama bunu belli etmeyecektim. "Peki." dedi  ve tam geçip gidecekken beni refleksle kolumdan yakaladı.

"Ali, yalvarırım gitme. Sana anlatacağım her şeyi. Ne olacaksa olsun. Ama lütfen gitme."

Gözlerinden bir damla yaş aktığında benim de gözüm dolmuştu. Şu an savunmasız bir çocuk gibi duruyordu ve ona karşı koyamıyordum. "Tamam." dedim kolumu yavaş bir şekilde çekerken. "Gitmiyorum, anlat."

Islanmış kipriklerini kırpıştırarak bana baktı birkaç saniye. Aldığı nefes yetmiyormuş gibi derin bir nefes çekti.

"Annem," dedi kısık sesiyle. "Annem bizi öğrenmişti."

Gözlerim anında irileşmişti. Bunu beklemiyordum, bunu cidden beklemiyordum. Devam etmesini beklediğim bakışlarımı yüzüne diktim.

"Beni tehdit etti eğer bu iğrençliği bitirmezseniz babana söylerim diye. Bense sadece meraktan böyle bir şey yaptığımı söyledim ve inanması için Cansuyla çıkmaya başladım." Burnunu çekti;

"Ben... Ben çok korktum Ali." dedi yeniden ağlamaya başlarken.

"Ölmek istemedim... Özür dilerim ama yemin ederim seni çok özledim."

Akmaya meyil eden gözyaşlarım onun "ölmek istemedim" lafıyla gözlerimden akmaya başladı. Elimi kaldırıp gözlerini sildim onu incitmekten korkarmış gibi yavaş hareketlerle. "Şştt Emir, ağlama tamam. Burdayım hem ben, yanındayım senin."

Ona karşı içimde aşk yoktu. Onunla sevgiliyken ondan hoşlanıyordum, evet. Ama sevgi bana uzak bir şeydi. Ve onun beni sevebileceğine de inanmıyordum. Ama onu çok seviyordum ve arkadaşı olarak yanında olduğumu bilmeliydi. Sevgilisi olarak olmasa bile.

Nemli gözleri yüzümde dolandı ve beni aniden kendine çekip sıkı sıkı sarıldı. Benim de ellerim onun belinde buluşurken gözlerimi kapattım.

Birkaç dakika sonra ayrılmak için gözlerimi açtığımda bizden birkaç metre uzaklıktaki bedeni görmemle gözlerimin fal taşı gibi açılması bir oldu. Kendimi hemen geri çektiğimde Emir de yüzüme afallayarak bakmıştı.

Tolga hemen karşımızda durmuş ikimize yüzündeki sinirli ifadeyle bakıyordu. Çatık kaşları ve sıktığı yumruklarıyla...

____

Bölümü yazarken benim ağlayasım geldi aq doçüösküpısöülso