Faust

Karanlık Geçit

(Faust — Mefistofeles)

MEFİSTOFELES

Ne diye çekiyorsun beni bu karanlık yerlere?

Yok mu yeteri kadar eğlence içeride?

Fırsat mı yok eğlence ve aldatmacaya

Sarayın bu yoğun, renkli kalabalığında?

FAUST

Konuşma benimle böyle!

Eskiden beri Söyleye söyleye aşındırdın bu lafları!

Senin şimdi bu gidip-gelmelerin ise

Vermemek için hesap bana.

Boğuluyorum ben işten,

Sıkıştırıp duruyorlar beni mabeyinci ve haznedar.

Emrediyor imparator isteğinin derhal gerçekleşmesini,

İstiyor görmek karşısında Helena'yı ve Paris'i.

İstiyor kadınların ve erkeklerin güzellik simgesinin

Cismen belirmesini.

İş başına hemen! Dönemem sözümden.

MEFİSTOFELES

Aptallıktı saçma bir söz vermek.

FAUST

Düşünmedin sen dostum,

Nereye götüreceğini marifetlerinin bizi:

Ettik zengin imparatoru önce,

Bekliyor şimdi de bizden eğlence.

MEFİSTOFELES

Sanıyorsun ki kolayca olup bitecek olaylar;

Bulunduğumuz noktada daha dik basamaklar,

Giriyorsun en yabancı sahalara,

Gömülüyorsun sorumsuzca yeni borçlara sonunda,

Paraların sahte karşılıkları gibi

Sanıyorsun ki Helena'yı da hemen çağırabileceğim.—

Emrine âmâde büyücülerin büyüleri, hayâlî görüntüler,

Budala cüceler;

Koyamasan bile karşı şeytanın sevgilisine,

Tutamaz o kahraman kadınların yerini.

FAUST

Yine eski teraneler!

Düşer insan hep kuşkuya, onun yanında,

Başısın tüm engellerin,

Bekliyorsun yeni bir ödül yaptığın her işin için.

Biliyorum, olur bu iş de azıcık mırıltıyla;

Getirirsin onları buraya kaşla göz arasında.

MEFİSTOFELES

İlgilendirmez bu putperest topluluk beni:

Yaşar onlar kendi cehennemlerinde;

Vardır ama bunun da bir yolu.

FAUST

Anlat hemen gecikmeden!

MEFİSTOFELES

Açıklıyorum istemeden büyük bir sırrı.