Faust

Gece ve Katedral

(Gretchen'in kapısının önündeki sokak)

VALENTİN

(Asker, Gretchen'in kardeşi)

Otururken içki âlemlerinde,

Çoğu kimsenin böbürlendiği yerde,

Ve arkadaşlar güzelliğine

Methiyeler söylerken kızların yüksek sesle,

Kaldırırken dolu kadehlerini:

Masaya dayar dirseklerimi,

Kendimden emin huzurlu oturuyor,

Gevezeliklerini dinliyor

Ve gülümseyerek sakalımı sıvazlıyor

Ve dolu kadehi elime alıyor

Ve şöyle diyordum: Herkesin yaşamı kendine!

Ama var mı bir kişi daha tüm ülkede,

Benzeyen sevgili Gretel'ime,

Boy ölçüşebilecek kardeşimle?

Çin! Çin! Kadehler tokuşturulurdu!

Haykırırdı kimileri: "Doğru söylüyor,

Kardeşi bütün kızlara örnek oluyor!"

Başka kızları övenler sesini keser otururdu.

Oysa şimdi —Saçlarımı yolmak

Ve sinirden istiyorum duvarlara tırmanmak!

İğneleyici sözler, burun kıvırmalarla

Sövüyor her aşağılık adam bana!

Ahlâksız bir borçlu gibi oturuyorum,

Tesadüfen söylenen her kelimeyle terliyorum!

Ve hepsini benzetmek istesem de,

Yalancı diyemiyorum ki hiç kimseye.

Nedir bu gelen? Nedir sinsice yaklaşan?

Yanılmıyorsam iki kişiler.

Eğer oysa, yakalayacağım ensesinden:

Canlı kurtulamaz elimden!

(Faust — Mefistofeles)

FAUST

Oradan, kilisenin malzeme odasının penceresinden

Nasıl yükseliyor ışığı, sürekli yanan küçük lambanın

Ve yayılıyor yanlara doğru, cılızlaşarak gitgide,

Ve sarıyor karanlık her tarafı!

Öyle karanlık işte benim gönlüm de.

MEFİSTOFELES

Çelimsiz bir kedi gibiyim ben ise,

Dolaşan, yangın merdivenlerinde sinsice,

Sonra sürtünen duvarlara sessizce;

Buluyorum kendimi çok erdemli,

Biraz taşkınlık, biraz da çalma zevki.

Sardı bile şimdiden her yanımı

Muhteşem Walpurgis gecesinin heyecanı.

Geliyor öbür gün yeniden:

Anlayacağız neden uykusuz sabahladığımızı.

FAUST

Şurada, geride parıldadığını gördüğüm o hazine,

Çıkıyor mu acaba bu arada yeryüzüne?