Faust

Yüksek Kubbeli, Dar, Gotik Tarzda Bir Oda

(Faust'un eski odası, değişmemiş halde)

MEFİSTOFELES

(Bir perdenin arkasından çıkar. Perdeyi kaldırıp arkasına baktığında Faust'un eski moda bir yatakta yattığı görülür.)

Yat bakalım burada, zavallı yaratık! Kapılmışsın

Aşkın ağlarına, zor kurtulman!

Helena'nın kendinden geçirdiği kimse,

Gelemez öyle kolay kolay kendine.

(Etrafına bakınarak)

Bakınıyorum etrafıma,

Değişmemiş hiçbir şey, görmemiş zarar;

Daha bulanık gibi geliyor renkli camlar bana,

Çoğalmış örümcek ağları da,

Kurumuş mürekkep,

Sararmış kâğıtlar,

Kalmış ama her şey yerli yerinde;

Duruyor Faust'un şeytanla anlaşma imzaladığı

Kalem bile.

Evet, kurumuş kalmış kalemin içinde

Ondan aldığım bir damlacık kan, hile ile!

Elde etmek böyle ender bir parçayı

Olurdu koleksiyoncunun en büyük mutluluğu.

Asılı eski kürk de aynı çengelde,

Hatırlatıyor bana o muzipliklerimi,

Verdiğim dersleri ona, ilk gençliğindeki,

Yarıyordur belki hâlâ işine delikanlılık çağında da.

Çekiyor canım gerçekten,

Giyerek seni üzerime, ey kürklü cüppe

Satmak caka, doçent olarak bir kez daha,

Varmış gibi insanların hakkı sanki davranmaya böyle.

Bilir erişmeyi bilginler bu seviyeye,

Geçmiş şeytandan çoktan bu işler.

(Çengelden aldığı kürkü silkeler; içinden ağustos böcekleri, böcekler ve güveler çıkar.)

BÖCEKLER KOROSU

Hoşgeldin! Hoşgeldin,

Ey eski patron!

Uçuşuyoruz, vızlıyoruz

Ve tanıyoruz hemen seni.

Teker teker, sesssizce

Yerleştirmiştin bizi;

Dönüyoruz binlerce şimdi,

Ey babamız, dans ediyoruz.

Gizlenir şeytan

İnsanın yüreğinde o derecede,

Fark edilir daha önce

Kürkteki küçük bitler bile

MEFİSTOFELES

Şaşırdım, sevindim öylesine bu yeni doğan yavrulara!

Ekeceksin demek ki, biçersin vakit gelince sonra.

Silkiyorum eski postu bir kez daha:

Yayılıyor böcekler etrafa—