Unicode
Winနာနေတဲ့တင်ပါးအဆုံကို
ထိန်းကိုင်ရင်းဘောလုံးကွင်းအလယ်သို့
လျှောက်လာခဲ့လိုက်သည်..
တီချယ်ခိုင်းတဲ့အတိုင်းမလုပ်ဘဲနေလို့
လည်းမရ..တီချယ်ကအခန်းပြတင်း
ပေါက်ဘက်ကနေစောင့်ကြည့်နေသည်
ကျွန်တော်မဆိုင်းငံ့နေတော့ဘဲ
ဘောလုံးကွင်းလယ်တွင် ဒူးထောက်ဖို့
သာပြင်ရတော့သည်..
"..ဟေ့ကောင်တွေ ဟိုမှာကြည့်စမ်း..ဒီအရွယ်ကြီးကျမှ..ဒူးထောက်လက်မြှောက်နေရတယ်တဲ့ကွာ..ဟားဟား.."
တစ်ယောက်တစ်ပေါက်စီနဲ့
ကျွန်တော့်ကိုရွဲ့စောင်းသလိုခနဲ့သလို
ပြောသွားကြတာသိပေမယ့်လည်း
မသိသလိုသာနေလိုက်ရသည်..
ကျွန်တော်က ကျွန်တော်နဲ့ပတ်သက်
တဲ့သူတွေစကားကလွဲလို့
တစ်ခြားသူတွေစကားကို
စိတ်ထဲထည့်တက်တာမှမဟုတ်တာ..
"..ဟန်နီ.."
"..မောင်.."
နှစ်ဦးကြားရုံလောက်တိုးလျတဲ့
အသံနဲ့ ပြောရင်း
မောင်က မယုံနိုင်တဲ့မျက်၀န်းတွေနဲ့
ကြည့်နေသည်..ဘေးနားမှာ..
တခြားသူတွေမရှိတာတော်သေးတယ်
လို့ပြောရမည်..
"..သူများတွေပြောနေကြတာ..ကွင်းလယ်မှာ အထူးဆန်းဒူးထောက်တဲ့သူဆိုလို့..မောင်တို့လာကြည့်တာ..ဟန်နီဖြစ်နေတာဘဲ..
ဘယ်လိုဖြစ်တာလည်း.."
"..အင်း ဒီလိုဘဲဖြစ်သွားတယ်.."
"..အင်းပါ..အဲ့တာဆို မောင်သွားပြီနော်.."
ဟန်နီအဆင်ပြေရဲ့လား
မောင်တစ်ခုခုလုပ်ပေးရအုန်းမလားလို့
တောင်တစ်ခွန်းမမေးဘဲ..
မောင်သွားပြီတဲ့လား..
ထားပါ..မောင်အရေးကြီးတာတစ်ခုခုရှိလို့နေမှာ
ဒူးထောက်ရတဲ့အရှိန်ရယ်
ညက..မောင်လုပ်ထားတဲ့အရှိန်ရယ်
နေပူပူအောက်မှာဒူးထောက်ထိုင်ရတယ့်
အရှိန်ရယ်ကြောင့်..လူက..
သိပ်ပြီးမဟန်ချင်တော့..
မောင့်ကိုကြည့်တော့..မောင်က..
သူ့သူငယ်ချင်းတွေနဲ့စကားပြောရင်း
ဘောလုံးကွင်းပြင်ကိုထွက်သွားပြီ..
ကျွန်တော်လည်းမောင်သွားတာ
သေချာမှ တင်းထားတဲ့စိတ်ကို
လွှတ်ချမိတော့..လူကကြမ်းပြင်ပေါ်
လှဲချမိသွားသည်..လောကနဲ့
အဆက်သွယ်မပြတ်ခင်..နောက်ဆုံး
တွေ့လိုက်ရသည်က..ကျွန်တော့်
ဆီပြေးလာတဲ့ ကျွန်တော့်
သူငယ်ချင်း.Khao...
