•ARA VERİLDİ•
Hukuk fakültesinden yeni mezun olmuş aynı zamanda da boksör olan bir kadın. Annesine bakıcılık , kardeşine annelik yapan , hayata karşı ne olursa olsun dimdik duran bir kadın... İzgi...
Bu sarsılmaz kadının gerçek ailesi ile karşılaşma...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
11.Bölüm *Acı...*
(Y/N : Bu bölümü yazmak emin olun benim için çok zor oldu. Bazı yerlerde ayrıntı veremeden atladım , o kadar kötü oldum ki. Çabuk etkilenen biri iseniz okumanızı tavsiye etmem...)
"Selam İzgi Erdal... Ya da İzgi Berkin mı demeliydim?" Diyen adama sen salak mısın bakışı atarak çemkirmiştim.
"Ne saçmalıyorsun be?" Dediğimde gülerek konuşmaya devam etmişti.
"Ah İzgi'ciğim ah... Sana çok yazık olacak. Piyango sana vurdu."
"Ne piyangosu?"
"Acı içinde ölecek kişi piyangosu İzgi'ciğim."
"Ya mal mal konuşma da derdini söyle sen!"
"Ada'yı gerçekten bizimle uğraşacak kadar çok mu seviyordun?"
"Yoo... Sadece sizinle oynamak eğlenceliydi." Dediğimde yüzü kıpkırmızı olmuştu.
Bu haline kahkaha attığımda sinirle konuşmuştu.
"Gül gül! Gördüklerinden sonra da böyle gülebilecek misin bakalım? Ama önce bir canını yakmak lazım..." Dedikten sonra kapıya doğru bağırmıştı.
"Malzemeleri getirin!"
Kapının aralanması ile maskeli birkaç adam içeriye muşta , bir kova su , bıçak ve kolonya getirmişti.
"Merak etme yüzüne bir şey yapmayacağım." Dedikten sonra elindeki bezi ağzıma sıkıca bağlamıştı.
Ben tepinirken ellerimi tutan demirker daha da gerilmişti.
O sırada adam eline aldığı muştayı yavaşça eline geçirmiş ve karşıma geçerek ilk darbesini karnıma vurmuştu.
"Biliyor musun? Ona çok benziyorsun. Sana baktıkça ona olan nefretim aklıma geliyor ve ona yapacaklarımı sana da yapmak istiyorum." Diyerek bir daha vurmuştu.
Midem ağzıma gelirken boğuk bağırış seslerim odayı dolduruyordu. Bileklerimin acısını şimdilik göz ardı ederek ellerimi demire sarmış ve kendimi yukarı kaldırarak iki ayağımla ona tekme atmıştım.
Senin karşında milli boksör var şerefsiz. Öylece durmayacaktım herhalde.
"S*ktir." Diyerek yere düştüğünde ben yediğim daha ağır darbeleri düşünürken sakin kalmaya çalışıyordum.
Bir keresinde rakibim benden çok güçlüydü ve beni öyle bir dönmüştü ki bir an gerçekten ağzımla burnum yer değiştirdi sanmıştım.
Şerefsizler beni kandırıp çıkarmıştı zaten o maça. Bilerek benden güçlü rakip vermişlerdi.
Tekrar yediğim darbenin karın boşluğum olması nefesimi keserken mosmor olduğuma emindim.
