SELBSTMORD •GRİ SERİSİ 2•

4 / PART 1

4.Bölüm
*İlk adım...*

Yarım saattir öylece oturduğumuz masada hâlâ birbirimizi inceliyorduk. DNA sonuçları çıktıktan sonra ortalık kızışmış ardından da konuşmak için yine bir kafeye oturmuştuk.

Sadece Yeliz Hanım , Tarık Bey ve Atlas Bey vardı onların ailesinden. Diğerlerinin nerede olduğunu tahmin etmek zor değildi.

DNA sonuçları açıklandığında Elçin , ağlama krizine girmiş ve bu yüzden onu götürmüşlerdi.

"Artık biri söze girmeli diye düşünüyorum. Bak İzgi ben kimsenin düzeninin bozulmaması gerektiğini düşünüyorum. Zaten Elçin zor zamanlar geçiriyor bir de onu gönderemeyiz." Diyen Atlas Bey ile şaşırmamıştım. Bunu bekliyordum.

"Oğlum bir dur. İzgi aslında sende bizim yanımıza gelsen? Birbirimizi tanır , aile olmaya çalışırız." Diyen Yeşim Hanım ile samimiyetsiz bir şekilde gülmüştüm.

"Siz Elçin'i göndermek istemiyorsunuz değil mi?" Dediğimde kafa sallamışlardı. Devam ettim.

"Peki neden benim annemden beni göndermesini bekliyorsunuz?" Dediğimde cevap verememişlerdi.

"Bakın Elçin'i bu şekilde tüm gerçeklerden kaçırarak koruyamazsınız. Elinde sonunda biyolojik annesi ile tanışmak isteyecektir. Gelin anlaşalım. Ben sizi bir yemeğe davet edeyim , Elçin ve annem tanışsın. İkisinin de en doğal hakkı birbirini tanımak. Öyle değil mi?"

"Hayır benim kızım o kadınla tanışmayacak. Elçin'in annesi belli!" Diye çıkışan Atlas Bey ile ona döndüm.

"Atlas Bey bakın gerçekleri kabullenmelisiniz. Çocuk değiliz , değilsiniz. Kendinize gelin. Ben dün gece annemle konuştum... Tanımak istiyor Elçin'i."

"Tanışmayacak dediysem tanışmayacak. Elçin'in psikolojisi ne olacak?" Dediğinde açıkça göz devirdim.

"Atlas Bey , biyolojik annesi ile tanışınca psikolojisi bozulmaz merka etmeyin. Ben tanıştım bakın psikolojik bozulmadı. Hatırlatırım ki bu konuda tek mağdur siz değilsiniz. O yüzden yaptığınız çocukluğu kesin ve sırada düzgünce bir karara vararım." Dediğimde ailenin babası Tarık Bey konuşmaya başladı.

"Bak İzgi , biz Elçin ile bir aile olduk. Belki onu Yeşim doğurmadı ama Elçin bizim elimizde büyüdü. İlk adımı , ilk kelimesi hepsi dün gibi aklımda hâlâ. Bizim ailemizin ilk kız çocuğu olduğundan da tahmin edersin ki evde hepimiz onun üzerine düştük. Abileri ile aralarında çok güçlü bir bağ var. Bu yüzden onu bırakmak istemiyoruz. Onun gidecek olması düşüncesi bizi korkutuyor." Dediğinde kafamla onayladım. O da devam etti.

"Sadece bir yemek yiyelim o zaman. Dediğin gibi Elçin'in ve biyolojik annesinin en doğal hakkı bu." Dediğinde ben konuştum.

"Tamam o zaman anlaştık. Yarın akşam bekliyorum o zaman. Ben size konum atacağım." Dediğimde onlar da onayladı.

Atlas Bey ve Yeşim Hanım bundan pek memnun olmamıştı ama Tarık Bey'den sonra laf söyleyememişlerdi.

Hesabı istediğimizde kısa süreli kim ödeyecek tartışmasından sonra yan sandalyede uyuyan İlke'yi dikkatle kucağıma aldım ve hırkası ile kafasını örttüm.

Burada terlemişti ve dışarı çıktığında esen rüzgar onu hasta edebilirdi.

Ben tüm bunları yaparken Atlas Bey de 'çaktırmadan' beni izlemişti.

Kafeden ayrıldığımızda telefon numaralarını almış ardından da onlara iyi günler dileyip yanlarından ayrılmıştık.

Arabaya ulaştığımızda arka kapıyı tek elimle açmış ve İlke'yi dikkatle oturtup emniyet kemerini takmıştım.