BENİM ERKEĞİM

3.6K 173 12
                                    

Eve geldiğimde salonun ortasında duran birkaç bavulu gördüm. Allah'ım yine kuzenlerim beyinsiz arkadaşlarını mı getirecekti!

Gömleğimi çıkarıp tişörtümle kaldım. Giriş kapısını kapatıp odaları gezmeye başladım. Evde benden başka kimse yoktu. Hemen Jimin'i aradım. Telefonuma cevap vermiyordu gıcık. Teahyung'u aramak daha mantıklıydı. Jimin'in aksine telefonlarıma her zaman cevap verirdi.

"Alo,nerdesin?"

"Takılıyoruz arkadaşlarla, niye noldu?"

"Salonun ortasında bavullar duruyor, ne iş?"

"Ne bavulu ya, bilmiyorum haberim yok benim ."

"Jimin'in işidir bu."

Dedi.

"Demekki."

Arkadan bi kız sesi geliyordu.

"Oppa hadi gel yanıma en son dudaklarında kalmıştık. "

Deyip gülüyordu.

"Geliyorum yavrum bi dakika."

"Git bekletme sevgilini. Özlemiştir dudaklarını şimdi. "

Hınzırca güldüm.

"Tamam. Jimin nerde?"

"Bilmiyorum. Zaten bilsemde söylemem ki sana. "

Deyip kıkırdadım.

"Kötü kuzen."

Deyip güldü. Ve konuşmasına devam etti.

"Kapını kilitle tamam mı çok geç kalmam ben zaten. Bişey olursa ara."

"Öpüşmenizi bölmek istemem ama."

Deyip kahkaha attım.O da gülüyordu.

"Hadi kapattım ben . Dikkat et güzelim."

Taehyung ile Jimin...
Bana hem arkadaşlık hem kardeşlik eden iki gıcık kuzen...
Üçümüz ev arkadaşıydık. Ortak kararla ailelerimizden ayrılmıştık. Ailelerimizin çokta umrunda değildik zaten. Bi tek her ay düzenli olarak para yolluyorlardı o kadar. Onları görmemek hepimiz için daha iyiydi.

Jimin ile Tae benden ayca büyüklerdi. İkisinin arasında 2 ay vardı.Jimin en büyüğümüzdü.

Kendi koydukları abilik görevlerini titizlikle yerine getiriyorlardı.
Ikide bir kafama vurup boyumla dalga geçerler, gecenin köründe yemek hazırlamam için beni kaldırırlar,uyuyamadığım zamanlar beni dizlerinde yatırdıkları zamanlar bile olurdu .

Onlar benim ailemdi. Hayatta tutunacak tek şeyimdi...

 Hayatta tutunacak tek şeyimdi

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Telefonumun çalmasıyla ürktüm.Komodinin üzerindeki telefonu elime aldım. Hızlanmaya başlayan kalbimi dürtüyordum. Genzimi temizleyip açtım.

"Alo?"

"Alo , yavrum ne yapıyorsun?"

"Iyiyim aşkım. Dışarıdan geldim. Üstümü değiştircem. Sen nasılsın?"

"Bende iyiyim. Sesini duymak iyi geldi."

"Seni çok özledim. Burda olsan öpmelere doyamazdım."

"Seni daha fazla bekletmek istemem o halde. Kapıyı açsana. "

Afalladım.

"Hıı?"

"Hadi aç. Öldüm terlemekten. "

"Ciddi olamazsın!!"

Gelen oydu...
Benim erkeğim...

KUZENİM | JEON JUNGKOOK  (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin