KUZENİM | JEON JUNGKOOK (TAMAMLANDI)

YÜREĞİNDEN ÖPESİM VAR

Uzun bir süre girmediğim evimize ilk adımımı atmıştım. Burası tüm sıkıntılardan uzak, bir nevi cennetten bir köşeydi bizim için. İçeri girmemle temizlik yaparken herzaman kullandığımız leylak kokulu oda spreyini yine duydum.

"Leylak kokuyor. "

"Haa evet. Temizlikçi çağırdım, geleceğimizi haber verdim."

"Ne ara?"

Dedim şaşırıp gülerek.

"Bir ara işte. "

Deyip güldü. Elele tutuşarak uzun koridoru beraber yürüyüp mutfağın önünde durduk.

"Yemek yiyelim mi?"

"Hı hı. Acıktım. "

Dedim .

"Ne yemek istersiniz küçük hanım?"

"Bana farketmez. Ne yaparsan yerim."

"Başüstüne küçük hanım. "

Deyip mutfağa adımını attı.

"Sen mi yapacaksın?"

Dedim mutfak kapısından şaşkınca ona bakarak.

"Ne o hanımefendi, yapamazmıyız ?"

Deyip göz ucuyla bana baktı.

"Tabi ki yaparsın canım."

Deyip mutfağa yöneldim.

"Bende yardım edeyim."

"Hayır hayır. Sen duşunu alıp dinleniyorsun ."

Dedi sırtımdan hafifçe itip beni dışarı yönlendirerek.

"Ama be-..."

"Hayır dedim.Çok yoruldun zaten. Hem benim elimden ye istiyorum. "

Duşa girdiğimde su ile beraber tüm yorgunluğum vücudumdan akmıştı. Beyaz, kısa bornozumu üzerime geçirmiş, kuşaklarını olabildiğince gevşek bağlamıştım. Sessiz adımlarla merdivenden inip mutfağın önünde durup kollarımı göğsümde kavuşturup, sırtımı kapının yan tarafına dayamıştım.Jungkook arkası dönük, tahta kaşıkla tavayı serice karıştırıp, sebzeleri ekliyor, ağzında bir şarkıdır mırıldanıyordu. Bu hâline tebessüm edip,

"Kolay gelsin yakışıklı."

Dedim.

İrkilip hemen arkaya dönmüştü. Kaşlarını kaldırıp,

"Korkuttun beni!"

Deyip vücut kıvrımlarımı incelemeye başladı. Dudağını ıslatıp, derince yutkunmuştu.

"Git üstünü giyin."

Dedi hemen önüne dönüp. Verdiği tepkiye kahkahamı basmıştım. Onu tahrik etmek dünyanın en zevkli şeyiydi.

"Niye beğenmedin mi?"

Ocağın altını kısıp, bana yaklaşarak ,kolumu kaptığı gibi sertçe kendine çekti.

"Sen oyun istiyorsun. "

Deyip ellerini ıslak saçımda gezdirdi.
Hınzırca güldüm. Dudaklarını ısırdı.

"Ama şimdi olmaz güzelim. Önce yemeğini ye."

İradesine hâkimdi, kendini tutabiliyordu.

"Ama ben seni özledim. Boşver yemeği. Sonra yeriz."

Deyip ellerimi boynuna sardım. Pürüssüz yüzünü öpücüklere boğdum.

"Aşkım bende seni çok özledim."