سافتها، وانشات ها و هورنی جات

مثل یه معجزه!

من از همون قدیم قدیما آدم این مردم نبودم.
از همون بچگی نه که خوشگل و کیوت و تو دل برو نبودم کسی سراغم رو نمی گرفت.
تو مدرسه هم شاگرد درس خونی نبودم که سوگلی معلمها باشم و براشون عزیز باشم.
تو دانشگاه سرم تو کار خودم بود.نه به فکر دخترهایی بودم که خودشونو برای تو چشم بودن میرسیدن نه پسرهایی که برای اینکه جذاب به نظر برسند کلی عضله اونم به همت آمپول و قرص می‌ساختن.
من از همون اوایل نه اونقدر تو دل برو بودم که همه از دیدنم حظ کنن نه اونقدر باهوش که برای دو کلمه حرف زدن باهام سر و دست بشکنن.
من آنچنان آدمی نبودم
ولی وقتی تو رو دیدم متوجه شدم چقدر خوشگلم.
اره من واقعا قشنگم چون فرشته ای مثل تو دل کوچیکش رو بهم داد و جوری رفتار کرد که انگار من زیباترین آدم کره ی زمینم.
توی کوچولو جوری منو نگاه می‌کنی که حس میکنم پرتره ای از ونگوک یا داوینچی ام یا جوری منو لمس می‌کنی که فکر میکنم اثر هنری نیکل انژ یا فیدیاسم.
تو به جوری شیفته من شدی که فکر میکنم حتما با ژوپیترم یا مارس.
تو یه جوری از فکر و نظر و هوشم حمایت میکنی که حس میکنم من واقعا ادیسونم یا انیشتین.
اره تو باعث شدی من عاشق خودم شم.
تو باعث شدی من فکر کنم یه نوبره از طرف خدام که وقتی توی زندگی تو اومدم همه چیز برات قشنگ شد.
تو باعث شدی فکر کنم که خاصم و کسی مثل من تو دنیا نیست.
تویی که دیگه عضوی از من نه...
تویی که خود خود منی گالف!🌻☀️🌈