Professor's Bad Guy
Zawgyi
မနက္ခင္းအခ်ိန္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေက်ာင္းဝန္းထဲ သြားလာေနၾကသည့္ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ားကို ေက်ာင္းေခါင္မိုးထပ္မွေန၍ ၾကည့္ေနမိ၏။ ေလတိုက္တိုင္းယိမ္းႏြဲ႔ေနသည့္ ဆံပင္ေတြနဲ႔အတူ ႏႈတ္ခမ္းဖ်ားမွထြက္က်လာေသာ အခိုးအေငြ႔ေတြက ေလနဲ႔အတူေရာပါသြားသလို ေပ်ာက္ကြယ္သြားၾကသည္။
လက္ညိွဳးနဲ႔လက္ခလယ္ၾကားက စီးကရက္ဟာ ေသာက္သည့္အခ်ိန္မၾကာေသးသည္မို႔ ထိပ္ပိုင္းေလးအထိတြင္သာ မီးစြဲေနေလသည္။ ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္မို႔ သူလည္းအျခားေယာက်ာ္းေလးေတြလို လိုက္သံုးစြဲမိျခင္း။ ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာၾကားမွ စီးကရက္လိပ္ကို ႐ႈိက္ဖြာလိုက္ၿပီး အခိုးအေငြ႔ေတြကိုမႈတ္ထုတ္လိုက္၏။
ေလ်ွာက္နင္းလာသည့္ဖိနပ္ခြာသံနဲ႔အတူ ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာၾကားမွ ကိုက္ထားမိတဲ့စီးကရက္လိပ္ေလးသည္ တစ္စံုတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဆြဲလုျခင္းကိုခံလိုက္ရသည္ေၾကာင့္ မၾကည္တဲ့စိတ္အစံုဟာ ထိုလူ႔အေပၚသို႔က်ေရာက္သြားရ၏။ ခံုတန္းေပၚမွထိုင္ေနသည္ကို အၾကမ္းပတမ္း ဆြဲလွည့္ခံလိုက္ရၿပီး ကိုင္လႈပ္ျခင္းကိုပါခံရျပန္သည္။
"က်စ္"
မျမင္ခ်င္တဲ့လူကိုမွ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္းေတြ႔ျမင္ေနရသည္မို႔ စုပ္တစ္ခ်က္သပ္မိျပန္ေတာ့ သူ႔မ်က္ဝန္းေတြအား စိုက္ၾကည့္လာတဲ့မ်က္ဝန္းေသေတြ။ ေထာင္ထေနတဲ့ ေမး႐ိုးနဲ႔လည္ပင္းေၾကာေတြ။
"ဘာျဖစ္ျပန္တာလဲ"
TVအစီအစဥ္ေတြမွာလာတတ္သည့္ ဇာတ္ကားေတြထဲ၌ ေဆးလိပ္ေတြေသာက္သံုးေနၾကေသာ္လည္း ေဆးလိပ္သည္က်န္းမာေရးကိုဆိုးရြားစြာထိခိုက္ေစပါသည္ဆိုၿပီး ဘာလို႔ေသာက္ေနၾကေသးလဲ။ သူတို႔ကိုယ္တိုင္ တားျမစ္ေနတဲ့ၾကားမွ ေသာက္သံုးေနသည္မို႔ သူသည္လည္း မေကာင္းသည့္အတတ္ေတြကို လိုက္က်င့္သံုးေနမိျခင္း။
"အသက္ကဘယ္ေလာက္မွမ႐ွိေသးဘူး အတတ္ေကာင္းေတြသိပ္တတ္ေနတယ္ေပါ့ ေ႐ွာင္က်န္႔"
ပခံုးႏွစ္ဖက္ကို ဆြဲကိုင္လႈပ္ယမ္းရင္း ေမးေၾကာေတြေထာင္ထေနသည္အထိ အံႀကိတ္သံႀကီးျဖင့္ေမးေနသည့္ ပေရာ္ဖက္ဆာဝမ္က ပိုၿပီးေတာင္ခန္႔ညားေနသလို။ မ်က္လံုးကိုတည့္တည့္စိုက္ၾကည့္၍ ဟက္ခနဲတစ္ခ်က္ရယ္ကာ ဆုပ္ကိုင္ခံထားရသည့္ပခံုးႏွစ္ဖက္ကို အားျဖင့္ဆြဲဖယ္ပစ္လိုက္၏။
"ကိုယ္ႀကိဳက္လို႔ကိုယ္ေသာက္တာေလ ဘယ္သူ႔ခြင့္ျပဳခ်က္ယူေနရဦးမွာလဲ၊ ကြၽန္ေတာ္စီးကရက္ေသာက္တာ သမၼတအထိတက္ၿပီး ခြင့္ျပဳခ်က္ယူေနရဦးမွာလား၊ နားလိုက္စမ္းပါ"
ပါးေစာင္ထဲလ်ွာထိုးၿပီး ပေရာ္ဖက္ဆာဝမ္အားေက်ာေပးကာ လက္တစ္ဖက္ကိုေျမႇာက္၍ေျပာလိုက္၏။ ဒီေန႔အတြက္ ဆဲေပးမယ့္သူမ႐ွိဘူးလို႔ထင္ထားတာ အဟက္. . .ေခါင္းမိုးထပ္အထိတက္ၿပီးေတာင္ လာဆဲေပးမယ့္သူက ႐ွိေသးတယ္. . .
ဆဲေပးမယ့္သူမ႐ွိေတာ့ ေနရထိုင္ရခက္ေနတာ၊ အခုမွပဲ ေနရထိုင္ရေပါ့ပါးသြားေတာ့တယ္. . .
"အာ့. . .ဘာလုပ္တာလဲ"
ဝရံတာဘန္းတန္းေပၚတင္ထားသည့္ လက္တစ္ဖက္သည္ အၾကမ္းပတမ္းကိုယ္ေဆာင္ျခင္းႏွင့္အတူ ဒရြတ္တိုက္ဆြဲေခၚျခင္းကိုပါ ခံလိုက္ရ၏။ အသက္အရြယ္လည္းကြာသလို အင္အားခ်င္းပါကြာေနသည့္ ပေရာ္ဖက္ဆာဝမ္ေၾကာင့္ ဆြဲေခၚခံလိုက္ရျခင္းမွာ လက္ပင္ျပဳတ္လုမတတ္။
ေက်ာင္းေခါင္မိုးေပၚတက္သည့္ ေလွကားထစ္အား ကာရံထားေသာအေဆာက္အဦးအေသးနံရံသို႔ တြန္းကပ္ခံလိုက္ရသည္ေၾကာင့္ ေက်ာျပင္နာက်င္းျခင္းႏွင့္တစ္ၿပိဳင္နက္ ႏႈတ္ခမ္းေပၚသို႔က်ေရာက္လာေသာ ႏႈတ္ခမ္းသားတစ္စံု။ အတင္းနမ္း႐ႈိက္ခံလိုက္ရျခင္းႏွင့္အတူ ခပ္ဆတ္ဆတ္ကိုက္ခဲလိုက္ျခင္းကိုပါ တစ္ၿပိဳင္နက္ခံစားလိုက္ရ၏။
တြန္းထုတ္ေသာ္လည္း ဖယ္ခြာမသြားသည့္ႏႈတ္ခမ္းသားထူထူေတြေၾကာင့္ ဒူးေတြေပ်ာ့ကာ ေခြလဲက်ခ်င္ေတာ့သည္အထိ။
ဆိုးသြမ္းေနသည့္ ေကာင္ငယ္ေလးကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးလွေသာ္လည္း အတတ္ေကာင္းေတြတတ္ေနျခင္းအား သူအလိုမလိုက္ႏိုင္။ တစ္ခြန္းမက်န္ျပန္ခံေျပာၿပီး ေဒါသႀကီးလြန္းလွတဲ့စေနသားေလးကို လက္ေကာက္ဝတ္မွဆြဲ၍ နံရံ၌ကပ္ကာ ႏႈတ္ခမ္းပါးလႊလႊရဲရဲေလးေတြကို စုပ္ယူနမ္း႐ႈိက္ရင္း ကိုက္ခဲေလေတာ့၊ ႐ုန္းကန္းေနသည့္လက္ေတြကို လက္တစ္ဖက္နဲ႔စုကိုင္ရင္း ခါးေသးေသးေလးကို ေပြ႔ဖက္ထားလိုက္သည္။
အသက္မျပည့္ေသးတဲ့ေကာင္ငယ္ေလးအား အသက္မျပည့္မခ်င္း မထိပါဘူးလို႔ သူ႔ကိုယ္သူကတိေပးထားသမ်ွဟာ ျပန္ခံေျပာတတ္တဲ့ ႏႈတ္ခမ္းသားေလးေတြေၾကာင့္ ကိုယ့္စည္းနဲ႔ကိုယ္ခ်ိဳးေဖာက္မိခဲ့ေလၿပီ။ ေသာက္ေလေသာက္ေလ ငတ္မေျပဆိုတဲ့အတိုင္း ေကာင္ငယ္ေလးရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းသားေတြေပၚမွ သူႏႈတ္ခမ္းနဲ႔စိတ္႐ိုင္းေတြဟာလည္း ဖယ္ခြာျခင္းအလ်င္းမ႐ွိ။
"ခြပ္!"
ႏႈတ္ခမ္းေပၚသို႔က်ေရာက္လာသည့္ လက္သီးဆုပ္ရဲ႕ထိုးႏွက္ခ်က္ေၾကာင့္ အေနာက္သို႔ယိုင္နဲ႔သြားေပမယ့္ လဲက်မသြားေအာင္ထိန္းလိုက္ၿပီး၊ ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္မွစိုထိုင္းထိုင္းအရည္ကို လ်ွာျဖင့္လ်က္ကာ ေကာင္ငယ္ေလးကိုစူးစိုက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မ်က္လံုးအိမ္ေတြနီရဲကာ ထပ္ထိုးခ်င္ေသးသည့္ပံု။
"ေတာက္!"
တက္ေခါက္၍လွည့္ျပန္ေတာ့မည့္ ေကာင္ငယ္ေလးအား လက္ေကာက္ဝတ္ကိုဆြဲလိုက္ေတာ့ အၾကည့္စူးစူးေတြက က်ေရာက္လာ၏။
"ေနာက္တစ္ခါ ေဆးလိပ္ေတြမေသာက္နဲ႔"
"ခင္ဗ်ား အပူမပါဘူး၊ လႊတ္"
"ေဆးလိပ္ေသာက္ခ်င္တဲ့အခ်ိန္တိုင္း ကိုယ့္ရံုးခန္းကိုလာၿပီး ေဆးလိပ္အစား ကိုယ့္ႏႈတ္ခမ္းကိုလာနမ္း"
"ေဘာမို႔ ခင္ဗ်ားႏႈတ္ခမ္းကိုနမ္းရမွာလား"
"ေဘဘီက ကိုယ့္ရဲ႕ေဘာကိုမွနမ္းခ်င္ေနတဲ့ပံုပဲ"
"အ႐ွက္မ႐ွိတဲ့ အဖိုးႀကီး လႊတ္"
ဆုပ္ကိုင္ထားသည့္လက္သီးဆုပ္ေလးကို ခပ္ဖြဖြနမ္း႐ႈိက္ၿပီး လႊတ္ေပးလိုက္ေတာ့ ကန္ေက်ာက္လာသည့္ေျခေထာက္အား ေ႐ွာင္ဖယ္လိုက္သည္မို႔ လက္သီးဆုပ္တစ္ဖက္က မ်က္ႏွာျပင္ေပၚသို႔က်ေရာက္မည့္ခ်ိန္ ေ႐ွာင္လိုက္ၿပီး မ်က္စိတစ္ဖက္မွိတ္ျပလိုက္၏။
ထို႔ေနာက္ တက္တစ္ခ်က္ေခါက္ကာ ေက်ာင္းေခါင္မိုးထပ္မွေျပးဆင္းသြားသည့္ ေကာင္ငယ္ေလးရဲ႕ေနာက္ေက်ာကိုၾကည့္၍ ခပ္ဟဟရယ္ကာ သူပါေက်ာင္းေခါင္မိုးထပ္မွ ဆင္းလာလိုက္သည္။ ေ႐ွ႕ေလးတင္ေျပးဆင္းသြားသည့္ ေကာင္ငယ္ေလးက အရိပ္အေယာင္ပင္မေတြ႔ရ။
YOU ARE READING
𝐏𝐫𝐨𝐟𝐞𝐬𝐬𝐨𝐫'𝐬 𝐁𝐚𝐝 𝐆𝐮𝐲
Fanfiction𝐏𝐫𝐨𝐟𝐞𝐬𝐬𝐨𝐫 𝐖𝐚𝐧𝐠 𝐘𝐢𝐛𝐨 𝐒𝐜𝐡𝐨𝐨𝐥 𝐁𝐚𝐝 𝐁𝐨𝐲 𝐗𝐢𝐚𝐨 𝐙𝐡𝐚𝐧 𝐘𝐢𝐳𝐡𝐚𝐧 𝐅𝐚𝐧𝐟𝐢𝐜 (𝐍𝐨𝐭 𝐙𝐡𝐚𝐧𝐲𝐢)
