Professor' Bad Guy
Zawgyi
"ဟို. . .မဂၤလာပါ အဖိုးနဲ႔အဖြား"
မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္တြင္ထိုင္ေနၾကသည့္ မိဘႏွစ္ပါးအား အဖိုးအဖြားအေခၚအေဝၚျဖင့္ ႏႈတ္ဆက္လိုက္သည့္ေကာင္ငယ္ေလးေၾကာင့္ ရီေပၚမ်က္ႏွာမွာ ၿပိဳေတာ့မည့္မိုးလို ႐ႈံ႕တြသြားရသည္။ အသက္အရြယ္အပိုင္းအျခားကြာျခားလွေသာေၾကာင့္ ေကာင္ငယ္ေလး၏အေခၚအေဝၚက မမွားေပ။ ဖခင္အသက္သည္ခုႏွစ္ဆယ္႐ွိၿပီျဖစ္သလို မိခင္အသက္သည္ေျခာက္ဆယ္ေက်ာ္ေလၿပီ။ သူ႔အသက္က ေလးဆယ္၊ ေကာင္ငယ္ေလးရဲ႕အသက္ကတစ္ဆယ့္႐ွစ္ႏွစ္ပင္မျပည့္ေသး။
"ေအး. . .ေအး၊ မဂၤလာပါကြယ္"
မိခင္ျဖစ္သူက အျပံဳးပန္းေတြေဝဆာေနသေလာက္ ဖခင္ျဖစ္သူရဲ႕မ်က္ႏွာသည္ ပကတိအတိုင္းတည္ၿငိမ္ျခင္းမ႐ွိပါဘဲ မဲ့က်သြား၏။
"မား. . .ပါး. . .ဒါကြၽန္ေတာ့္ေက်ာင္းသား ေ႐ွာင္က်န္႔"
"ဟုတ္ကဲ့ ကြၽန္ေတာ့္နာမည္ကေ႐ွာင္က်န္႔ပါ"
"ကေလးေလးက ခ်စ္စရာေကာင္းလိုက္တာ"
"ဘယ္နားကခ်စ္စရာေကာင္းေနလို႔လဲ"
ဖခင္ျဖစ္သူရဲ႕တီးတိုးေျပာလိုက္သည့္စကားေၾကာင့္ မိခင္ျဖစ္သူသည္ ေကာင္ငယ္ေလးအား အားနာၾကည့္ၾကည့္၍ျပံဳးျပကာ ဖခင္အားတံေတာင္ျဖင့္တြတ္ထိုးေလသည္။
"ဟုတ္တယ္. . .ဟုတ္တယ္ အဖိုးေျပာတာမွန္တယ္ ကြၽန္ေတာ္ကခ်စ္စရာေကာင္းတာမဟုတ္ဘူး ေခ်ာတာ"
"အို. . .ကေလးေလးဟာ စကားတတ္လိုက္တာ၊ ဖြားလည္းေလ ကေလးေလးလို ေျမးတစ္ေယာက္သိပ္ရခ်င္တာပဲ၊ သားဝမ္ကလည္း ခုခ်ိန္ထိအိမ္ေထာင္မျပဳတတ္ေသးဘူး"
ဂုဏ္ပကာသနေတြကိုခဝါခ်ၿပီး ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတတ္သည့္ ပေရာ္ဖက္ဆာဝမ္ရဲ႕မိခင္ျဖစ္သူေၾကာင့္ အနည္းငယ္စိတ္ေပါ့ပါးရေပမယ့္ ဖခင္ျဖစ္တဲ့လူႀကီးေၾကာင့္ အေနအထိုင္ဆင္ျခင္မိလ်က္ျဖစ္ကာ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းေလးကိုေစ့၍ ထိုင္မိေလသည္။ အိမ္ကဖခင္ျဖစ္သူေ႐ွ႕ပင္ ထိုသို႔တစ္ရံတစ္ခါမ်ွ ထိုင္ခဲ့ဖူးသည္မဟုတ္။
အေ႐ွ႕မွလူႀကီးသည္ႏႈတ္ခမ္းတစ္ခ်က္တြန္႔၍ ႏွာတစ္ခ်က္မႈတ္ကာ သတင္းစာတစ္ေစာင္ကိုေကာက္ကိုင္လိုက္ၿပီး ေျခခ်ိတ္ထိုင္ရင္း ဖတ္ေနသည္ေၾကာင့္ ဖြားသည္သူ႔ကိုလွည့္၍ အားနာျပံဳးျပံဳးျပၿပီး၊ ခင္ပြန္းျဖစ္သူအား မ်က္ေစာင္းေတြလွိမ့္ထိုးေနေလသည္။
"မား. . .ေ႐ွာင္က်န္႔က ဒီအိမ္မွာတစ္ပတ္ေလာက္ေနလိမ့္မယ္"
"အို. . .တစ္ပတ္ပဲေနေန၊ တစ္သက္လံုးပဲေနေန၊ မားကေတာ့ ဒီကေလးေလးကို သိပ္ခ်စ္တာပဲ"
"အဟြန္း. . .အဟြန္း"
သတင္းစာထိုင္ဖတ္ေနရင္းမွ လုပ္ေခ်ာင္းေတြဆိုးေနသည့္ ခင္ပြန္းျဖစ္သူ၏ေျခေထာက္ကို ခပ္ဆတ္ဆတ္တက္နင္းလိုက္ရင္း ႏႈတ္ခမ္းကိုက္ကာ မ်က္ေစာင္းထိုးပစ္လိုက္၏။
"ကေလးေလးက ဒီအိမ္မွာေနမွာဆိုေတာ့ ဖြားေတာ့မပ်င္းရေတာ့ဘူးေပါ့၊ ဒါနဲ႔ ကေလးေလးရဲ႕အသက္က"
"တစ္ဆယ့္႐ွစ္ႏွစ္ျပည့္ေတာ့မွာပါ ဖြား"
"ေတာ္ေတာ္ငယ္ေသးတာေပါ့"
"မား. . .ကြၽန္ေတာ္ေရမိုးခ်ိဳးလိုက္ဦးမယ္၊ ေ႐ွာင္က်န္႔ အေနာက္ကလိုက္ခဲ့"
"မလိုက္ေသးပါဘူး ဖြားနဲ႔စကားေျပာေကာင္းေနတာကို"
မိခင္ျဖစ္သူက ေျမးေခၚလိုက္၊ ေကာင္ငယ္ေလးက ဖြားေခၚလိုက္၊ ေျမးအဖြားဇာတ္သြင္းေနၾကေသာ ခ်စ္ရတဲ့လူသားႏွစ္ဦးေၾကာင့္ စကားစျပတ္ေအာင္ ေကာင္ငယ္ေလးအားေခၚလိုက္ေသာ္လည္း ဘူးခံျငင္းေနသည္ေၾကာင့္ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ျဖင့္ အေပၚထပ္သို႔တက္ကာ ေရခ်ိဳးရန္ျပင္လိုက္၏။
"ကေလးေလး ဒီမွာထိုင္ေနဦးေနာ္၊ ဖြား ဟင္းခ်က္သြားကူလိုက္ဦးမယ္"
"ဟုတ္ကဲ့"
ပေရာ္ဖက္ဆာဝမ္၏မိခင္သည္ သူ႔ကိုထားၿပီးထြက္သြားသည္ေၾကာင့္ ထိုလူႀကီးႏွင့္သူသာ ဧည့္ခန္းအတြင္းထဲက်န္ရစ္သည္မို႔ ပေရာ္ဖက္ဆာဝမ္ေခၚကတည္းက လိုက္ပါမသြားျခင္းကိုေနာင္တရမိသည္။ ထိုလူႀကီးသည္သတင္းစာထိုင္ဖတ္ေနရာမွ သူ႔အားတစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ေစြေစြၾကည့္ၿပီး သူ႔ျပန္ၾကည့္လိုက္တိုင္း သတင္းစာအားျပန္ၾကည့္ေနျပန္သည္။
ဧည့္ခန္းအတြင္းထဲေဝ့ဝဲၾကည့္လိုက္ေတာ့ တန္ဖိုးႀကီးပစၥည္းမ်ားကို အလွခ်ိတ္ဆြဲထား႐ွိၾကၿပီး၊ နီညိွဳေရာင္စႏၵယားႀကီးတစ္လံုးကိုပါ ေတြ႔ျမင္လိုက္ရသည္မို႔ အနားေလ်ွာက္သြားကာ ထိုစႏၵယားခလုတ္ေလးေတြေပၚသို႔ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြျဖင့္ဖိႏွိပ္တီးၾကည့္ေတာ့ ထိုလူႀကီးကသူ႔ဘက္လွည့္ၾကည့္လာသည္ကို မ်က္လံုးေထာင့္မွရိပ္ခနဲျမင္ေတြ႔လိုက္ရသလို ျပံဳးေနျခင္းကိုလည္း ဖ်တ္ခနဲေတြ႔ျမင္ရသည္။
"တီးၾကည့္ခ်င္လို႔လား"
ထိုင္ရာမွထလာၿပီး သူ႔အနားသို႔ရပ္ကာ ေမးျမန္းလာသည့္ ထိုလူႀကီးသည္ အသက္ခုႏွစ္ဆယ္ျဖစ္ေသာ္လည္း သူ၏ဖခင္းလို ဝဖိုင္းဖိုင္းနဲ႔ဆံပင္ထိပ္ေျပာင္ျခင္းမ႐ွိပါဘဲ ခန္႔ညားေနတုန္းပင္။ ပေရာ္ဖက္ဆာဝမ္တို႔အေ႐ွ႕တြင္႐ွိေသာ မ်က္ႏွာထားအစ ေလသံအဆံုး လားလားမွမဆိုင္ဘဲ ခုမ်ားတြင္ေတာ့ ေလသံကအစေပ်ာ့ေျပာင္းေနၿပီး မ်က္ႏွာသည္လည္း ပကတိအတိုင္းတည္ၿငိမ္ေနေလသည္။
"မတီးတတ္ဘူး၊ စိတ္ဝင္စားလို႔ ကိုင္ၾကည့္ရံုေလးပဲ"
"ငါသင္ေပးရမလား"
"ဟင့္အင္း. . .စႏၵယားတီးတယ္ဆိုတာ စိတ္ကိုအႏူးညံ့ဆံုးထားမွအဆင္ေျပတာ၊ ကြၽန္ေတာ္က အျမဲတမ္းေဒါသထြက္ေနတတ္တာ"
"မသင္ခ်င္လည္းသေဘာေပါ့"
ေဘးတိုက္ျမင္ေနရသည့္ ဆံပင္အုပ္အုပ္ ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးနဲ႔ ကေလးေလးေၾကာင့္ ဝမ္ေလာ့ကြမ္ အသည္းယားေနရသည္။ သားျဖစ္သူ ဧည့္ခန္းအတြင္းသို႔ ေပြ႔ခ်ီလာစဥ္ကတည္းမွ ရင္ခြင္ထဲမွအေကာင္ေပါက္ေလးကို ဖ်စ္ညႇစ္ပစ္ခ်င္သည္မွာ လက္တယားယား။
ကိုယ့္ဣေျႏၵကိုမပ်က္ရေလေအာင္ သားျဖစ္သူနဲ႔ဇနီးအေ႐ွ႕၌ အကန္ေတြေျပာၿပီး သတင္းစာေကာက္ကိုင္ဖတ္လိုက္ေသာ္လည္း မ်က္လံုးေတြက စာေတြပံုေတြကိုမျမင္ဘဲ အေ႐ွ႕မွအေကာင္ေပါက္ေလးကို ခိုးခိုးၾကည့္ရေသးသည္။ သူ႔ကိုယ္သူေခ်ာတယ္လို႔ေျပာခ်ိန္ကဆို ရယ္ခ်ပစ္ခ်င္သည့္စိတ္အား ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကိုကိုက္၍ ေအာ္မရယ္မိေအာင္ထိန္းထားလိုက္ရေသးသည္။
အသည္းယားစရာေကာင္းလြန္းလွေသာ အေကာင္ေပါက္ေလးအား အိမ္သို႔ေခၚေဆာင္လာသည္မွာ အခ်ိန္ေနာက္က်ျခင္းေၾကာင့္လည္း သားျဖစ္သူကို စိတ္ထဲမွ ေမတၱာလွမ္းပို႔ရေသးသည္။
ဒီအိမ္မွာ တစ္ပတ္ေက်ာ္တဲ့အထိေနေအာင္ ဘာလုပ္ေပးသင့္လဲ. . .
မုန္႔ထုပ္ေတြနဲ႔ မ်ွားေခၚထားရမလား. . .
အလိုလိုက္အႀကိဳက္ေဆာင္ေပးမႈေတြနဲ႔ မ်ွားေခၚထားရမလား. . .
ထိုသို႔အျပဳအမူေတြသာလုပ္ရင္ ဇနီးျဖစ္သူက သူ႔အားက်ိန္းေသေပါက္ စေနာက္ေနဦးမည္။ ခ်စ္စရာေကာင္းလြန္းတဲ့အေကာင္ေပါက္ေလးက အဖိုးရဲ႕ေျမးအရင္းသာျဖစ္လိုက္ပါေတာ့လား. . .
ဒီလိုအသည္းယားစရာအေကာင္ေပါက္ေလးလို ေျမးရေအာင္ သားျဖစ္သူကို အျမန္ဆံုး အိမ္ေထာင္ခ်ေပးမွျဖစ္ေတာ့မည္။
-------------------------------------------
ထမင္းစားရန္အဆင္သင့္ျဖစ္ေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္းေျပာရန္ ခင္ပြန္းျဖစ္သူနဲ႔ထိုကေလးေလးအား ဧည့္ခန္းအတြင္းသို႔ဝင္ရန္ ေျခလွမ္းလွမ္းလိုက္စဥ္ ျမင္ေတြ႔လိုက္ရသည့္ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ သူမမွာ ေထာင့္အကြယ္ေလးတြင္ကြယ္ဝွက္ပုန္း၍ ဧည့္ခန္းထဲမွႏွစ္ေယာက္ကို ေခ်ာင္းၾကည့္မိေတာ့၊ သူမတို႔႐ွိစဥ္တုန္းက ထိုကေလးေလးအား အကန္ေတြသာေျပာၿပီး သတင္းစာထိုင္ဖတ္ေနသည့္ ခင္ပြန္းျဖစ္သူက ယခုမ်ားတြင္ေတာ့ မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကိုမ်ွ ထိကိုင္ျခင္းမျပဳလုပ္ေစေသာ စႏၵယားႀကီးကို ထိုကေလးေလးအား ထိကိုင္ခိုင္းေနေစပံုေၾကာင့္ ရယ္လိုက္မိသည္။
အကန္ေတြသာေျပာၿပီး ရင္ထဲမွာထိုကေလးေလးကို အသည္းယားေနမယ္ဆိုတာ သူမသိၿပီးသား။
"မား. . .ဒီမွာဘာလုပ္ေနတာလဲ"
"အေ႐ွ႕ကိုၾကည့္ၾကည့္ေလ"
ေရမိုးခ်ိဳးအဝတ္စားလဲၿပီးၿပီးခ်င္း ေကာင္ငယ္ေလး႐ွိရာေအာက္ထပ္သို႔ဆင္းခဲ့ေတာ့ ဧည့္ခန္းထဲသို႔မဝင္ပဲ နံရံအကြယ္၌ေခ်ာင္းၾကည့္ေနသည့္ မိခင္ကိုေတြ႔ျမင္လိုက္ရသည္ေၾကာင့္ အနားသို႔သြားကာေမးမိေတာ့ ႏႈတ္ခမ္းကိုလက္ညိွဳးေတ့၍ တိတ္တိတ္ေနရန္ေျပာေနသည့္မိခင္သည္ ဧည့္ခန္းအတြင္းသို႔လက္ညိွဳးထိုးကာ ေမးဆတ္ျပေလသည္။
တစ္ခ်ိန္တစ္ခါမွ မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကမ်ွ ထိကိုင္ျခင္းမျပဳလုပ္ေစေသာ စႏၵယားႀကီးကို ေကာင္ငယ္ေလးသည္ တေဒါင္ေဒါင္တဒင္ဒင္တီးခတ္ေနပါေသာ္လည္း ဘာအျပစ္မွမဆိုဘဲ အျပံဳးႀကီးႀကီးခ်ိတ္ဆြဲကာ ေက်နပ္ပီတိျဖစ္ေနသည့္ဖခင္ေၾကာင့္ သူကိုယ္တိုင္ပင္ အံ့ဩရသည္။ စႏၵယားႀကီးအား သန္႔႐ွင္းေရးလုပ္တာကိုပင္ ကိုယ္တိုင္လုပ္ၿပီး အနားသို႔သြားရန္ကိုပင္ မႀကိဳက္သည့္ဖခင္ႀကီးက ေကာင္ငယ္ေလးကိုေတာ့ ထိုင္ခံုေပၚထိုင္ၿပီးေတာင္ တီးျပေနေသးသည္။
ေက်ာင္းလူမိုက္စ႐ိုက္ျဖစ္ေသာ္လည္း သူ၏ေကာင္ငယ္ေလးက မ်က္ႏွာျမင္ခ်စ္ခင္ပါေစ အသံၾကားသနားပါေစဆိုတဲ့ေတာင္းဆု ျပည့္ဝထားပံုပင္။
YOU ARE READING
𝐏𝐫𝐨𝐟𝐞𝐬𝐬𝐨𝐫'𝐬 𝐁𝐚𝐝 𝐆𝐮𝐲
Fanfiction𝐏𝐫𝐨𝐟𝐞𝐬𝐬𝐨𝐫 𝐖𝐚𝐧𝐠 𝐘𝐢𝐛𝐨 𝐒𝐜𝐡𝐨𝐨𝐥 𝐁𝐚𝐝 𝐁𝐨𝐲 𝐗𝐢𝐚𝐨 𝐙𝐡𝐚𝐧 𝐘𝐢𝐳𝐡𝐚𝐧 𝐅𝐚𝐧𝐟𝐢𝐜 (𝐍𝐨𝐭 𝐙𝐡𝐚𝐧𝐲𝐢)
