Se Agapo 1: Moonlight Agape

Chapter Seventeen

FHRILLIZZIE KELL WAINWRIGHT

“Why naman walang rides dito?" Conyo kong ngawa kay Palm na nakamasid sa paligid, tila may hinahanap. Nang hindi niya ako napansin ay nakasimangot kong hinila ang laylayan ng damit niya.

Bumaba ang tingin niya sa akin. “What’s the problem?”

“You looking for something?” balik-tanong ko.

Mukhang na-realized niyang kanina pa ako nagsasalita dahilan napalitan ng paglamlam ang mga mata niya.

“S-sorry, where do you want to go?”

Napaisip naman ako. Tutal ay walang rides wala rin kaming choice kung hindi subukan ang mga booth na nandito kaysa naman sa hayaan kong kitilin ng boredom ang oras namin 'no.

Nagningning ang mga mata ko nang makita ang photobooth na nasa dulong bahagi sa kaliwa. “Gusto ko roon! Pa-picture tayo daliii!” Impit ang tili kong suhestiyon sa kanya.

Hindi ko na hinintay pang sumagot siya dahil dali-dali kong pinagsalikop ang mga kamay namin at hinila siya papuntang photobooth. Sinalubong kami ng isang babae na nakasuot ng kimono na parang butterfly ang pattern na pumares sa panloob niyang dark purple, straight black jacket at Hakama trouser. Agaw-pansin din sa kanya ang buhok niya na kulay purple ang dulong bahagi at nakabun gamit ang malaking butterfly na pang-ipit nito. May hawak siyang katana at naka-ngiting binati kami.

“Konichiwa! Welcome sa aming booth, ma'am and sir. Would you like to try it?” Tumango ako pero ang tingin ay nasa katana pa rin na hawak-hawak niya.

“Tunay ba 'yan?” Kuryosong usal ko.

I heard Palm laugh from behind at gano'n din ang babae.

“What?” Masama bang magtanong? Kabanas 'to.

“That's just a paper-made katana, my Kell. Madali lang namang mapansin 'yun,” cool niyang paliwanag na siyang ikinairap ko. Malay ko bang papel pala 'yan!

To regain my reputation, I held up my chin and averted my gaze from him towards the grinning girl in front of us.

“We wanted to try, pwede nang pumasok?” I continued to held my stern voice. The girl seem shocked with how I shifted my emotions fastly at bahagya akong nakonsensya, wala naman siyang kasalanan but she still smiled us.

“Sure, ma'am but first, you need to change your clothes into your desired costume na available po sa shop namin. Don't worry because it's free po.”

Ooh, that sounds exciting!

“Where—” Hindi ko na natapos pa ang sasabihin ko nang sumingit si Palm.

“Sorry about my wife, may mood swing lang talaga siya ngayon.” Palm then winked at me na ikinalaglag ng panga ko. “So, where's your shop?”

Nang ina-assist na kami ng babae papuntang shop nila ay masama.ang tinging nilingon ko si Palm nakangisi.

“Wife, huh?”

His grin grew wider as he pulled me closer to him.

“Yep, my Kell. Sooner or later you’ll be my Mrs. Phaillous Lmeul Shafer.” Ako naman ang napa-ngisi sa sinabi niya.

“Makikita natin, Mr. Shafer. Makikita natin.”

Mataman kong pinasadahan ang sarili ko sa salamin at hindi pa rin ako makapaniwala na nagawa kong isuot ang ganitong klase ng damit. They made me wear an off-shoulder A line gown, crafted from a lightweight satin. It hugs my curves and has slit on my left thigh. Although, its a little showy I couldn't deny how beautiful this gown is.