Se Agapo 1: Moonlight Agape

Chapter Eighteen

FHRILLIZZIE KELL WAINWRIGHT

“You don't have to come, you know?” Kamot ang batok na muling pamimilit ko sa lalaking kanina pa pala nakaabang sa akin sa gate ng bahay namin.

Umiling ito kaya napairap ako. Paano ko ba makukumbinse ang lalaking 'to? Yesterday kasi, my friends called me for a bonding in the usual place kaya nagpaalam ako kay Palm which he quickly agreed pero nagulat na lang ako nang sabihin niyang gusto niyang sumama. At first, tinawanan ko lang siya dahil nga akala ko nagbibiro lang 'yung tao but he keep on insisting that he wanna come with me pero hindi ko pa rin 'yun sineryoso but now...nagsisisi akong nagpaalam pa sa kanya.

“But I want to! I want to meet your friends and I know that—”

“Pero alam mo namang mainit ang ulo niyo sa isa't-isa ni Kleyvtoun, hindi ba?” Pagpunto ko. At 'yun ang pinaka-iiwasan ko. Gusto ko mang ipakilala si Palm bilang official boyfriend ko ay nag-aalala pa rin ako sa maaaring maging reaksyon ni Kley dahil baka mamaya ay mag-away na naman sila. I don't know what's going on with Kley but what I know is that he's a hot-tempered man and Palm is a hella scary when he's mad. Ayokong magpang-abot sila at maging referee pa ako.

Hindi pa man ako nakakasagot ay maagap ang naging pagkilos ng lalaki at hinalikan ako sa pisngi. Namula ako dahil sa ginawa niya. “Please, let me come with you...”

Oh, my Phaillous...

“Still a no.” Mariin kong pagtanggi.

Napahinga ako nang malalim nang makita ko ang pagsimangot at pagbagsak ng balikat ni Palm. Argh, this guy is frustrating me!

“Ikinakahiya mo ba ako, my Kell?”

Fuck, what?!

Agad kong hinawakan ang magkabilang pisngi niya at pilit na hinarap ang mukha niya sa akin. Lihim akong natawa dahil sa ekspresyon niya. Nakasimangot kasi siya but his eyes are pleading.

“Hindi kita ikinakahiya, okay? Ayoko lang na mapasabak ka sa gulo at mapahamak kayo pareho. You know I care for you!"

“I won't and I promise. Just...just let me come with you, please.”

Sumusukong naitaas ko ang dalawang kamay ko sa ere, “Fine but please, iwasan mo na lang ang kung anumang hindi magandang sabihin ni Kley sa 'yo. Have patience, okay?”

I saw him nod with a smile plastered on his face. Napangiti na rin ako.

“Yes, mine. I love you!”

Imbes na sumagot ay natawa na lang ako sa tinuran niya. Akala ko ay showy na siya sa akin noong nanliligaw pa lang siya but only to find out, he is more than that! Mas showy siya and a bit of possessive but I am fine with it. Mas maganda 'yung open kami sa nararamdaman namin para sa isa't-isa. And, I remember that night of our fake wedding...that was a bliss! Para akong nasa alapaap kahit alam kong laro-laro lang 'yung kasal but knowing that what we feel for each other is real, ramdam ko ang sobrang ligaya. I’ve never felt this way before. The euphoria is real.

“Why are you smiling, my Kell?” Palm interjected with my thoughts as he pull my left hand to kiss it, then locked our fingers together. Pinigil ko ang sarili kong maglupaypay sa kilig.

“Nothing, I'm just thinking of something...” Yes, thinking of you.

Walang ilang minuto ay narating namin ang tambayan at sa harap pa lang ay naulingan ko na nandoon na ang tatlo kong kaibigan. At tama nga ako dahil nakita ko ang pagkaway ni Alika na katabi si Jarren na nakakunot ang noo at si Kleyvtoun na walang emosyon ang mukha.
Agad akong lumapit sa tatlo nang makababa ako habang si Palm naman ay may kukunin lang daw sa compartment ng sasakyan niya.