Beni Bugün Sev || Texting

3.3

Akis'ten

Evin kapısını açtığımda kucağımda kulaklarını havaya diken His'e bakıp gülümsedim.

Onu, bugün veterinerden almıştım. Ama hâlâ biraz sersem olduğu için yol boyunca uyumuştu.

Eve girdiğimizde kucağımda His'le beraber salona doğru ilerledim. Bacağında platin olduğu için yürüyemiyordu.

"Sen mi geldin oğlum!" diye seslenen annemin sesi salondan gelmişti. "Evet. Arkadaşını da getirdim." diyerek His'le salona girdim.

Kafamı kaldırıp annemin tepkisine bakacakken karşımdaki koltukta oturan babamı görünce duraksadım.

"Baba." diye fısıldadığımda babam oturduğu koltuktan kalkıp büyük adımlarıyla aramızdaki mesafeyi kapattı. Kucağımdaki His'i yanımdaki koltuğa bıraktığımda babam kollarını sıkıca bedenime sardı. Kollarımı babama dolayıp ona sımsıkı sarıldım.

Özlemiştim onu. Yaklaşık iki aydır görmemiştim.

"Nasılsın?" diye sorduğunda "İyiyim." diye cevap vermekle yetindim.

"Hastanede ne işiniz vardı?" diye fısıldadığında istemsizce gülümsedim.

Her şeyi de bil zaten.

"Önemli bir şey değil." dedim geçiştirmek için. Ellerinden birini enseme çıkartıp hafifçe sıktı. "Sen söyle. Ben önemli olup olmadığa karar veririm."

"Sonra." diye mırıldanıp kollarının arasından çıktım.

"Bak baba. Anneme arkadaş geldi." dedim ve koltuğun üstündeki yastığın püskülleriyle oynayan His'i gösterdim.

Babam bana bakan kısık gözlerini His'e çevirdiğinde gülümsedi. Ama kısa süre sonra kaşları çatıldı. "Gözlerine ne oldu?" diye soran babamla bakışlarımı His'e çevirdim. "Görme engelli. İnsan tarafından gözleri oyulmuş." iç çekip devam ettim. "Aynı zamanda sağır."

"Canım benim." diyen annem His'in yanına gidip kafasını okşamak istedi. Ama His birden yüksek sesle havlayınca geri çekilip bana baktı. "Korkuttun onu. Önce elini burnuna uzatıp kokunu aldır ki varlığını hissetsin."

Dedikten sonra His'in önüne geçip çömelerek elimi burnuna yaklaştırdım. Kulaklarını kaldırıp elimi koklamaya başladı.

Korktuğunu bildiğim için onu rahatsız etmeden elimi çektim ve ayağa kalktım.

Ayağa kalktığımda babam yanıma gelip kolunu omzuma attı ve bizi salonun çıkışına yönlendirdi. "Biz bir oğlumla baş başa konuşalım. Olur mu hayatım?" Annem kafasını salladığında babam bizi salondan çıkartıp benim odama soktu.

Kapıyı kapattığı an da bana dönüp kaşlarını çattı. "Artık hastanede ne işiniz olduğunu söyleyebilirsin bence." dediğinde ayaklarımla halının kenarıyla oynamaya başladım.

Aklıma His'in de aynı şeyi yaptığı geldiğinde gülümsedim.

Sonra aklıma Rahel'in o telaşlı ve korkan hali geldiğinde gülümsemem buruk bir hal aldı.

Nasılda korkmuştu. Canım benim.

"Sana diyorum." diyen babamla kendime gelip bakışlarımı ona çevirdim.

"Annem trafik kazası geçirdi."

Babamın çatık kaşları önce düzeldi. Sonra endişeyle bir daha çatıldı. "Nasıl oldu kaza? Sen de arabada mıydın? Şimdi iyisiniz ama değil mi?" diye soran babamın elini tuttum ve ikimizin de yatağa oturmasını sağladım.

"Merak etme annem iyi. Zaten ben arabada değildim." dediğinde rahat bir nefes verdiğini gördüm.

"Nasıl olmuş peki kaza?" diye sordu. Sesindeki endişe hâlâ yerini koruyordu. "Annemin hastalığını biliyorsun. Birden tansiyonu fırlayınca başka bir arabaya çarpmamak için ağaca çarpmış."

"Zahit! Rahat bırak artık çocuğu!" diye bağıran annemle bakışlarımız kapıya döndü.

Babam ayağa kalktığında ben de ayağa kalktım. "İlaçlarını alıyor değil mi?" diye soran babamla kafamı salladım. "Alıyor."

"İyi." dedikten sonra odamdan çıktı.

Bende biraz ders çalışmam gerektiğini karar verip test kitaplarımı çalışma masama koydum ve testleri çözmeye başladım.

🌼

Duyduğum kapı gıcırdama sesiyle okuduğum soruyu çözüp kapıya baktım.

Kulağıma gelen sürtünme sesiyle ayağa kalkıp kapımı açtım ve yürümeye çalışan His'i kucağıma alıp yatağımın üstüne bıraktım.

"Bacağın kırık kızım. Hiç yürümeye çalışılır mı?" dediğimde birkaç mırıltı çıkartıp yatağın üstünde uyku pozisyonu aldı.

Hafifçe gülüp fotoğrafını çekmek için telefonumu elime aldığımda Rahel'den gelen mesaj bildirimlerini gördüm. Yaklaşık yarım saat önce atmıştı. Bildirimin üstüne tıklayıp mesaj sayfasına girdim.

Rahel: His'i aldın mı? (21.48)

Rahel: Nasıl? İyi mi? (21.48)

Rahel: Korktu mu dışarı çıkınca? (21.48)

Ben mesaj yazarken Rahel çevrimiçi oldu ve saniyeler sonra telefonum çalmaya başladı.

Heyecandan ellerimin terlediğini hissettiğimde avuç içlerimi tişörtüme silip telefonu açtım. "Alo?"

"Akis, merhaba. Nasılsın?"

"İyiyim, sağ ol. Sen nasılsın?"

"Ben de iyiyim. Ben seni şey için aramıştım. His'i aldın mı diye."

"Aldım aldım. Hatta yatağımda uyumaya hazırlanıyor şuan."

"Alışmış o zaman sana. Sevindim."

"Hımm." diye mırıldandığımdan sonra bir süre ikimizde konuşmadık. Sadece nefes alıp verişlerimiz duyuluyordu. Karşı taraftan bir iç çekme sesi geldikten sonra Rahel konuşmaya başladı. "Okulda görüşürüz o zaman."

"Tabii." dediğimde karşı taraftan kısık bir kıkırdama sesi geldi.

Susmam gerekiyordu. Saçmalamaya başlamıştım.

"Görüşürüz." dedikten sonra telefonu kapattım ve elimi sol göğsüme yasladım. Kalbim çok hızlı atıyordu.

Ne de güzel gülmüştü öyle.

"Annecim nereye gitti bu köpek? Mamasına da hiç dokunmamış." diyen annem aralık olan kapıyı açıp odama girdi.

Göz göze geldiğimizde bakışlarımla yatağımı işaret ettim. Annem bakışlarını yatağıma çevirdiğinde uyuyan His'i gördü ve şefkatle gülümsedi. "Bir şeyde yemedi tüm gün. Aç aç uyumuş." dediğinde ayağa kalkıp yanına gittim. "Hâlâ narkozun etkisi az da olsa sürüyor. O yüzden halsiz biraz."

Annem His' bakarken konuşmaya devam ettim. "Anne, His'in arka sağ bacağında parçalanmış kırık vardı. Platin taktılar ve bacağının üstüne basmaması gerekiyor. Zaten çok hareketli bir köpek değil ama sen yine de dikkat et olur mu?"

"Merak etme oğlum. Bacağına basmasın diye elimle beslerim onu."

Gülümseyerek kollarımı annemin beline sardım. "O zaman biz His'in rahatını bozmayalım ha?" dediğimde beni başıyla onayladı.

Odamdan çıktığımızda annemin belindeki ellerimi sıkılaştırdım. "Bugün sizinle uyusam olur mu acaba?" diye sorduğumda babam annemden önce davranarak cevap verdi.

"İki aydır karımı görmüyorum ve özledim. Bu yüzden hayır, bizimle yatamazsın koca adam."

🌼

Bölüm sonu.

Bölüm içime sinmedi ama sınavlardan sonra anca bu kadar oldu.

Bölüm nasıldı?

Sizler nasılsınız?

Oy verip yorum yapmayı unutmayın.

Öpüldünüz <3