Beni Bugün Sev || Texting

2.1

Çatalımı tabakta kalan son salatalığa batırmak için uzattığımda başka bir çatal tarafından salatalık alındı.

Kaşlarımı çatıp kafamı kaldırdım ve ağzındaki salatalığı sırıtarak çiğneyen abimle göz göze geldik. 

Ben ona baktığımda göz kırptı ve sırıtmasını büyüttü. Çatalımı ona doğrulttum. "Çıkar ağzındakini." dediğimde o da kaşlarını çattı. "Başka bir isteğin?"

Omuz silktim. "Bana ne? Önce ben çatalımı uzattım."

"Kızım deli misin nesin? Çok istiyorsan git dolaptan al, yıka ve ye." diyen abime karşılık bir kere daha omuz silktim. "Ben onu istiyordum." derken çenemle ağzındaki salatalığı gösterdim ve devam ettim. "Çıkar onu."

Abim beni hiç tınlamadan ayağa kalktığında sinirle peşinden kalktım. "Çıkar salatalığı!"

Abim arkasını döndü ve yüzünü buruşturarak bana baktı. "Sabahları da ayrı bir çirkef oluyorsun." 

Tek kaşım 'Öyle mi?' der gibi havaya kalktı ve birden uzanıp abimin sabahın köründe özenle yaptığı saçlarını çekip bozdum. "Al sana çirkef."

"Lan! Çek elini. İşe gideceğim kızım!" 

Abimi hiç takmadan saçlarını çekmeye devam ettim. 

Birden zil sesi evi doldurduğunda duraksadım ve abim kafasını ellerimin arasından çekti. Ama o da şaşkın duruyordu.

Sabahın köründe kim gelmiş olabilirdi ki?

Aklıma gelen şey ile tedirgin bir şekilde abimin kolunu tuttum. "Açmasak mı?" dediğimde gerildiğini sıktığı çenesinden anladım.

Evde sadece ikimiz vardık ve eğer o geldiyse abimle kavga ederlerdi. Ben de onları ayırabileceğimi düşünmüyordum.

Abim kolunu elimden kurtarıp kapıya yöneldi. O büyük adımlarla kapıya ilerlerken ben de arkasında minik ama hızlı adımlarla onu takip ediyordum.

Kapının önüne geldiğimizde sessizce fısıldadım. "Delikten baka-"

Benim sözlerim bitmeden abim kapıyı açtı. Abimin arkasında olduğum için kafamı uzatıp gelen kişiye baktım. 

Kapıda Esim'i gördüğümde gözlerimi kapatıp derin bir nefes verdim ve elimi göğsüme yasladım. 

Çok korkmuştum.

"Ne oldu be?! İkinizin de yüzü kireç gibi. Bir yerimde bir şey mi var? " diyen Esim'le gözlerimi açtım ve ona baktım. "Geleceğini niye haber vermiyorsun?" diye sorduğumda elindeki telefonu havaya kaldırdı ve salladı. "Dün akşam yazmıştım aslında."

Dün akşam telefonumu elime almamıştım.

"Neyse. Hadi hazırlan gel. Ben seni bekliyorum." dedi Esim. 

Ben, hızlıca içeri girip montumu giydim, çantamı sırtıma taktım ve sofraya bıraktığı telefonumu alarak kapıya geri döndüm. Abimle Esim kısaca sohbet ederken ayakkabılıktan spor ayakkabılarımı çıkartıp dışarı bıraktım ve çekicekten yardım alıp ayakkabılarımı giydim.

Eğildiğim yerden kalktığımda abim yanıma gelip Anlımdan öptü. "Dikkatli git. Okul çıkışı da beni bekle. Ben alacağım seni." 

Onu başımla onayladım ve Esimle beraber okula yürüme başladık.

Biraz yürüdükten sonra Esim koluma girdi. "Siz Akis'le kütüphaneye gitmişsin. Hiç haberimiz yok." dediğinde göz devirdim. 

"Ne yapmamı isterdin? Gazete manşet mi attırsaydım."