Beni Bugün Sev || Texting

3.8

Kaldırımda abimin arabasını gördüğümde kaldırıma doğru ilerledim. Camdan içeriye baktığımda ön koltukta oturan abimi gördüm ve kapıyı açıp arabaya bindim. Çantamı da arka koltuğa bıraktım.

Kemerimi takarken "Günün nasıldı?" diye sordum. Abim arabayı çalıştırdı. "İyiydi. Seninki?" demesiyle önüme döndüm ve kısa bir cevap verdim. "İyi."

Araba ilerlemeye başladığında camdan dışarıya baktım.

Bugün annemi alacağımız için abim arabayla gelmişti.

"Sınavların nasıldı?" diye sordu abim bu sefer. "Normaldi. Çok zorlanmadım." diye mırıldandığımda hafifçe başını sallayıp bir şey demedi.

Dakikalar sonra araba annemin iş yerinin önünde durdu.

Emniyet kemerini açıp arabadan indim. Abim anlamayarak bana bakarken arka kapıyı açtım ve arkaya oturdum. Abim hâlâ bana bakarken kendimi açıkladım. "Annem öne otursun diye arkaya geçtim."

Kafasını sallayıp önüne bakmaya başladı. Ben de iş yerinin kapısına bakıyordum. Kapıdan çıkan annemi gördüğümde annem, arabaya gelene kadar onu izledim.

Araba bindiğinde arkasını dönüp ellerini yaklarıma koydu ve kafamı kendisine yaklaştırıp yanaklarımdan öptü. "Nasıl geçmiş benim kızım sınavları?"

"İyi geçmiş." dediğimde bana gülümseyip abime döndü. "Oğlumun iş yerinde durumları nasıl?" diye sordu. "Nasıl olsun annem. Senin zeki oğlun işlemcilerle uğraşıyor."

Abimin dediği şeye gülüp kafamı iki koltuğun arasından çıkarttım. "Zaten anca işlemcilerle uğraşırsın." dediğimde burnumu iki parmağının arasın alıp sıkıştırdı. "Çok konuşma. Kemerini tak." dediğinde arada oturmaya devam ettim ama arkama yaslanıp emniyet kemerini taktım.

Arabanın fazla sessiz olduğunu hissettiğimde önde oturanlara hitaben konuştum. "Şarkı açsanıza." Annem uzanıp radyoyu açtığında arabanın içini müzik sesi doldurdu.

Müzik çalmaya devam ederken gözlerimi kapatıp başımı geriye yasladım.

Yorulmuştum bugün. Üstelik yarın iki sınavım vardı.

Araba evin önünde durduğunda abim arabayı kaldırım kenarına park etti. Yan koltuktaki çantamı alıp arabadan indim. Annemlerde arkamdan gelmişti. Annem anahtarını çıkartıp kapıyı açtığında içeri girdik.

Ben odama giderken annem de kendi odasına gitmişti. Abimi de en son gördüğümde lavaboda ellerini yıkıyordu.

Çantamı bırakıp hızlıca üstümü değiştirdim ve odadan çıktım. Ellerimi yıkayıp mutfağa geçtiğimde annem ve abimi yemeği hazırlarken gördüm. Yanlarını gidip onlara yardım etmeye başladım.

Yaklaşık yarım saat sonra yemekleri ve sofrayı hazırlayıp masaya oturmuştuk.

Sessizce akşam yemeğimizi yerken annemin sesli bir nefes alıp verdiğini duydum. Önümdeki köfteden yerken göz ucuyla anneme baktım. Annemin "Size bir sürprizim var." demesiyle bakışlarımı abime çevirdim ve göz göze geldik.

"Ne sürprizi?" diye soran abime katılırcasına anneme baktım. Annem bizim meraklı bakışlarımıza bakıp sırttı. "Rahel'in yazılıları bitsin öğrenirsiniz." demesiyle oturduğum yerde sırtımı sandalyeye yaslayıp derin bir nefes verdim. "Ama daha bir hafta var." dediğimde annem çocuk gibi omuz silkti. "O zaman bir hafta beklersiniz."

🌼

( 1 hafta sonra ; pazar günü )

Notlarıma bakmak için internet sitesine girdiğimde site için çektikleri resme bakıp yüzümü buruşturdum.

Hiç bir zaman mutlu ve güzel çıkamamıştım zaten.

Bilmediğim herhangi bir notun açıklanmadığını gördüğümde iç çekip bilgisayarı kapattım ve odamdan çıkıp abimin yanına, salona gittim.

Koltukta oturmuş telefona bakan abimin bakışları bana döndüğünde telefonu bıraktı ve yanına oturan benim omzuma kolunu atıp beni kolunu altına aldı. "Nasılsın?" diye sorduğunda gülümsedim. "Şuan mükemmelim." dediğimde abimin kıkırtısı kulağıma doldu.

Salonun kapısının kapanma sesini duyulduğunda abimin kolunu altından kapıya baktım. İçeri giren annem yanımıza gelip koltuğun ucundaki boşluğa oturdu. Annemin "Sürprizi söyleme zamanı geldi." demesiyle alttan abime kısa bir bakış atıp geri anneme döndüm.

"Kadını buldum."

Annemin söylediği şeyle kaşlarımı çattım. Hangi kadını bulmuştu?

"Kadını mı buldun?" diyerek tepkimi gösterdiğimde annem gülümsedi. "Özür dilememiz gereken kadını buldum." demesiyle bende taşlar yerine oturmuştu.

~

Evin kapısının zili çalındığında annem heyecanla oturduğu yerden kalkıp kapıya ilerledi. Ben de peşinden kalkıp koridora çıktım.

Geçen gün babamdan dondurma istemiştim. Acaba almış mıdır?

Annem kapıyı açtığında babam içeri girdi. Bakışlarım ellerine düştüğünde ellerinin boş olduğunu gördüm.

Suratım düştüğünde kendime kızdım. On beş yaşında kızdım hâlâ babam dondurma almadığı için üzülüyordum.

Bakışlarımı babamın elinden çektiğimde arkasından eve giren kadını görüp kaşlarımı çattım. Bilmediğim bir halam falan mı vardı?

"Hanımefendi kim?" diye sordu annem. Cevabı merak ederek bir babama bir de yanındaki kadına bakmaya başladım.

Babam cevap verecekken kapıdan gelen anahtar sesiyle sustu. Kapı abim tarafından açıldığında gözleri kapının önünde duran kadına takıldı. Gözleri bana döndüğünde kafasını 'Ne oluyor?' der gibi iki yana salladı. Bilmediğimi belli ederek omuz silktiğimde babamın sesini duydum ve ona bakmaya başladım.

"Hanımefendi benim bebeğimi taşıyan bir kadın." derken gözlerini annemden bir an olsun ayırmamıştı.

Uzun süren sessizlik abimin elinden düşen anahtarlık bozarken annemin gözlerinin dolduğunu gördüm.

"Anlamadım?" diyen annem birkaç kez gözlerini kırpıştırmıştı. "Karşındaki kadın hamile ve bebeğin babası benim. Nesini anlamadın?" diyen babamın görüntüsü saniyeler içinde gözümün önünden kayboldu.

Olayı algılamak için derin bir nefes alıp gözlerimi kapattım ve gözlerimi geri açtığımda abimin babama yumruk attığını gördüm.

"Şerefsiz! Birde pişkin pişkin söylüyor musun?!"

Abimin yüksek sesiyle kendime geldim ve olayları sadece izleyen kadının önüne geçtim. "Neden yaptın? Neden evli bir adamdan çocuk yapıp o ailenin yıkılışını izlemeye geldin?!" Sesim sonlara doğru yükselirken önümdeki kadının gözlerinden yaşlar düşmeye başlamıştı.

Niye ağlıyordu ki? Sonuçlarını tahmin edememiş miydi?

Yanımda birinin varlığını hissettiğimde kim olduğunu görmek için kafamı çevirdim ve annemi gördüm. Annem bir süre karşısındaki kadına baktı. Sonra da bana dönüp gülümsedi. "Odana git annecim." demesiyle itiraz etmek için dudaklarımı araladım ama bana izin vermeden konuşmaya devam etti. "Abini de alıp odanıza gidin kızım."

Kabullenerek omuzlarımı düşürdüm ve arkamı dönüp abime baktım. Onun sinirle babama baktığını gördüğümde yanına gidip koluna dokundum. "Odama gidelim mi?" dediğimde babamdaki bakışlarını bana çevirip kafasını salladı. "Gidelim."

Biz benim odama giderken odaya girmeden önce annemlerin salona geçtiğini gördüm.

~

🌼

Bölüm sonu.

Bölüm nasıldı?

Siz de keyifler nasıl?

Bol bol yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın. Seviliyorsunuz.

Öpüldünüz <3