MAFYA'NIN AŞKI

8.

Göz göze geldiğimizde korkuyla gözlerimi kapatmıştım. Geçen dört beş dakikanın ardından beni ne buradan çıkaran vardı ne de bir ses..
Korkuyla gözlerimi araladığımda kimseyi görememiştim.  Ne yani beni bulamamışlarmıydı?
Derin bir nefes verip bulunduğum kovuktan çıktım. Bir kaç adım atmamla belimden dolanan eller bir olmuştu. Eee hani bu gitmemiş miydi?

Yerimde çırpınmaya başladığımda kollarını daha da sıkı sarıyor kulağıma birşeyler söylüyordu.

-Küçük , rahat dur !

Çırpınmaya devam ediyordum.   Beni kucağına aldığında bağırmaya başladım.

-Yardım,  yardım  edin!

Bu lanet ormanlık alanda ben ,o ve onun adamlarından başka kimse yoktu.

-Yardım!

Yürümeye başlamıştık bile . Bağırmamın bir çözüm olmayacağını  anladığımda kucağında başımı kaldırıp yüzüne baktım. Yalvarırsam  belki  bırakabilirdi değil mi ?
' Denemeden bilemeyiz Bade. Hadi yalvar yakar bıraksın.'

-Bakın bırakın gideyim. Yemin  ederim birdaha görmezsiniz.

Bakışlarını, kucağındaki  bana indirdiğinde sert yüzüyle  serserice sırıtıp

- Seni görmek  istemediğimi de nereden çıkardım küçük?!

Sert sesi ile soruduğu soruyla dumura uğramıştım.  Bu da ne demek oluyordu? Beni görmek  mi istiyordu?
'Aptal mısın  Bade,  eziyet etmek hoşuna  gidiyor adamın. '

Sanırım iç ses haklıydı.  Sırf eziyet edebilmek , kararmış  ruhunu tatmin edebilmek için beni görmek,  işkencelerine devam edebilmek için yanında istiyordu.

- Bak

-Kes sesini artık!

Yerimde küçülüğümde  gözlerim dolmuştu. Tanrım bana yardım  et,  nasıl kurtulacağım  ben bu manyaktan?
Gözyaşlarım  sessizce akmaya başladığında,  onun da sinirle nefes alışverişlerini duyabiliyordum.  Ağzımı kapatıp daha da sessiz olmaya özen göstermiş, sıkı sıkı kapattığım  gözlerimi asla açmamaya yemin etmiştim. 

Eve geldiğimizi hizmetli kadının  , bu lanet korkunç adama

-Hoşgeldiniz efendim.

Demesiyle anlamam uzun sürememişti. Merdivenlerden çıkmaya başladığımızda Efe nin telaşlı   sesi geldi kulaklarıma

-Bade , iyi misin? Bade

Gözlerimi açıp , birşey diyecekken Ateşhan denen adam hemen

- EFE ! Geç otur oturduğun yere!

- Ama Bade

- SANA GEÇ OTUR DEDİM !

Kükremesi  ile  tekrar ağlamaya başlamış kucağında çırpınıyordum.

-Bırak,  bırak beni.

Merdivenlerden çıkmaya başladığında kucağında çırpınmalarım  devam ediyordu.  Yatak odasına geldiğimizde  beni  her zaman yaptığı gibi  sertçe  yatağa bıraktı. Ellerini  saçlarına daldırmış çekiştirerek sağa sola yürüyordu. Cenin pozisyonunu  almış,  küçülebildiğim kadar küçülmüş ,gözlerimi akmaması için sıkı sıkı kapatmıştım.  

Ayak sesleri ve nefes sesleri kesildiğinde gözlerimi açtığımda yatağın yanında oturmuş dikkatle bana bakıyordu. Göz göze geldiğimizde ellerini kaldırıp saçlarımı okşamaya başladı. Kafamı geri çekip elimden kurtulmaya çalışsam da bakışlarlarından sonra hareket etmemiştim.