MAFYA'NIN AŞKI

3.

-Bırak  beni dedim sana. Sağır mısın? Gideceğim senin lanet evinden seni görmek  istemiyorum .

-   ...

●●●●

Kaşları çatık  bir şekilde bir bana bir de göğsüne koyduğum eline baktı. Ne olduğunu anlamadan kolumu arkama çevirmiş kendini sırtıma  yaslamıştı. Ben nefesimi tutmuşken, o derin nefesler alıyordu. Bırakmasını  beklerken,   beni kendine biraz daha çekip,  boynumun  üzerinden  kulağıma

- Bana sesini mi yükselttin sen?!

Sorduğu soru ile birşey dememiş  hala öylece durmaya devam ediyordum. Korkuyordum , ölesiye korkuyordum.

- Bana sesini mi yükselttin dedim!!

Daha fazla dayanamamış yerimde çırpınıp elinden kurtulmaya çalışıyordum. Zar zor ona döndüğümde kolumdaki elleri sıklaşmış   gözlerime bakıyordu. Sesimi yükselterek

-Bırak beni !

Kolumu çekmeye çalıştığımda bırakmayınca kendimi tutamamış tokat atmıştım. Başı yan döndüğünde  kolumu bırakmıştı. Birkaç  adım gerileyip  etrafa bakındım tekrar bahçeye çıkan cam kapıdan koşmuş  bahçeye çıkmıştım.  Korumalar bana baktıklarında durup ellerimi saçlarıma geçiştirdim. Gerizekalı kafam neden tokat attım ki şimdi?
Geri kapı tarafına  döndüğümde arkamda sinirle bana bakan onu beklemiyordum . Birkaç  adım gerileyip başımı öne eğerek 

-Özür dilerim. Kendime hakim olamadım.

Başımı kaldırıp  dolan gözlerimle  , gözlerine bakıp devam ettim.

-Yalvarırım  izin verin gideyim.

Gözündeki bakışları önce dudaklarıma,   daha sonra  da önümde  tuttuğum koluma kaymıştı. Birkaç  dakika orada oylanıp tekrar gözlerime baktığında arkasını dönüp içeriye yürümeye başladı.

-Içeri gir!

Dediğini yapmış,  peşinden yürümeye başlamıştım.  Salonda koltukların önünde durmuş başı ile bana koltuğa oturmamı işaret etmişti. Başımı yerden kaldırmadan  koltuğa oturmuş,  yere bakmaya devam ediyordum.  Önümdeki masada oturup kolumu bu sefer nazikçe kendine çekti. Kolumu  çekmeye çalıştığımda her zamanki gibi otoriter  sert sesi ile emir verip

-rahat dur ! 

Serbest bırakıp,  ne yaptığına dikkatle bakmaya başlamıştım. Yanındaki ilk yardım çantasından kremi çıkardığında gözlerim şaşkınlıkla büyümüştü. Parmağına sıktığı kremi yavaşça sürerken, diğer yandan da    konuşmaya başladı

-Nasıl yaptın?

Dediğini anlamamıştım,   kolumdaki bakışlarımı yüzüne çıkarıp korkakca

-N .. neyi?

-Uzun süredir  kabus...görüyorum, o kadar uzmanlar bile birşey yapamazken dün  gece beni nasıl sakinleştirdin?

Ilk defa uzunca kurduğu cümle    karşısında utançla başımı  yere eğip cevap veremedim. Koluma tamamen sürmesini  beklemeden kolumu kendime  çekip  ayağa kalktım.