Hiç olmaması yerde olan bir kız. Mafyanın evinde ve odasında...
Korkunç, sinirlenince gözü birşey görmeyen acımasız katil mafya ...
Kız odasına girmiş gizlenmişti. Ama olan bir olay ile kendini adama gizlemişti.
Adam artık onu bırakmak istemezs...
Gözüme giren güneş ışıkları ile uyandım demeyi o kadar çok isterdim ki. Ama maalesef telefonumun sesi ile gözlerimi aralamıştım. Israrla çalan telefonuma söylene söylene yataktan doğrulup koltuğun üzerindeki çantamdan çıkarıp arayana baktığımda eniştem olduğunu görünce koca bir göz devirip oflayarak meşgule aldım. Banyoya ilerleyip elimi yüzüme bolca soğuk su çarpıp işlerimi hallederek banyodan çıktım. Valizime ilerleyip yanında diz çökerek giyineceğim şeyi seçmeye başladım. Gözüme çarpan
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Pembe sade elbiseyi giyinmiş aynadan kendime bakmıştım. Bence gayette tatlı olmuştu. Severim zaten böyle renkli kıyafetleri.
Hayatta her şeye rağmen güzel renkler olduğunu gösteriyordu bence. Soluk renkler ise insanın yaşama hevesini çekiyordu. Örneğin sürekli siyah giyen birinin düşüncesi ile renki giyen birinin düşüncesi çok farklı oluyordu. Siyahı biri severken diğeri sadece karartı olarak görüyor olabilirdi. Diğer renkleri cıvık bulurken öbürü yaşama hevesi olarak görüyor olabilirdi.
Uzun sarı saçlarımı iyice tarayıp bir tutamını köşeden çiçekli toka ile tutturmuştum. Gayette güzel görünüyordum. Kulağımada küçük çilekli küpelerimi taktığımda tamamdım. Parfümümü sıktıktan sonra , çantamı telefonumu cüzdanını alıp odaya son kez göz gezdirerek hayatım boyunca yapamadığım o tatili yapmak için yüzümdeki büyük gülümsemeyle odadan çıktım.
Kahvaltı yapmak için bir masaya oturmuş gelen garsona kahvaltı siparişi vermiştim. Ellerim masanın üzerinde dikkatle camdan gelip geçen insanlara bakıyor onların ne düşündüklerini tahmin etmeye çalışıyordum. Bu bende hobi hâline gelmiş birşeydi. Gördüğüm bir insanın ne düşündüğünü mutlu mu, üzgün mü, heyecanlı mı olduğunu anlamaya çalışıyordum. Biliyordum bazı insanlar ona dikkatle bakılmasından hoşlanmayabilirdi ama ne yaparsam yapayım bu huyumdan vazgeçemiyordum. Bakışlarımı camdan çevirip otele girip çıkan insanlara çevirdim.
Garson kahvaltımı getirmiş "afiyet olsun "diyerek yanımdan gitmişti . Hem yiyiyor hem de girip çıkan insanlara bakmaya devam ediyordum. Çayımdan bir yudum alırken içeriye giren kişi ile öksürüp panikle etrafıma bakmaya başladım. Çünkü giren kişiler dün arabadaki çocuk ve onunla beraber giren üç dört kişi dahaydı. Aralarında konuşuyor gülüyorlardı. Tabi iki kişi hariç arabadaki adam ve en öndeki dikkat çekici adam.
Birinin gülerken öylesine bu tarafa bakması ile panikleyip hemen arkama döndüm. Elimle yüzümü kapatıp masadan kalkarak çantamı aldım. Yürümeye başlayınca gelen tanıdık ses ile yerimde durup , gözlerimi kapatarak alt dudağımı dişlerim arasına almıştım.
-Hey çirkef yer cücesi!
Duymazdan gelirsem hiç kimse birşey anlamazdı herhalde değil mi, evet evet . Ahh kalabalık olmasalardı ona bu dediğini ödetirdim ama dua etsin kalabalık gelmiş.
