Oʮsɑ Heɾƙes Ölɗʋ̈ɾʋ̈ɾ Seνɗiƍ̆iƞi | Textiƞƍ

2.7

Medya,: Alçin.

★

"Alçin?"

Bu ses... Oskay. Çok derinden geliyor sesin, neden?

"Alçin, beni duyabiliyor musun?"

Kafamın içinden çık artık. Kendimde değilmişim gibi hissediyorum.

"Alçin."

Hafif bir sarsıntı hissediyorum. Biri beni mi sarsıyor?

"Uyan."

Ses daha yakından geliyor. Gözlerimi en sonunda yavaşça aralıyorum. İlk odağım Oskay oluyor. Ne yani? Bayıldım mı? En son ona yazan kişinin ben olduğumu söylüyordu. Yoksa şokun etkisiyle bayıldım mı?

Ya da gördüğüm bir rüya mıydı? Başımı yattığım sıradan kaldırıp gözlerimi kısarak baktım Oskay'a. Gördüklerim rüya olabilirdi ve konuşacak olursam dilsiz olduğum yalanıyla yüzleşirdi.

Yüzüne yerleştirmiş olduğu gülümsemeden pek bir şey anlamıyordum. Önümdeki açık kağıda "Sorun ne?" yazıp ona doğru çevirdim. Yanıma otururken kağıdı göz ucuyla okuyup gülüşünü bozmadan bana cevap verdi.

"Uyuyakalmıştın ve ben de sarışın bomba..." dedi ve sözünü keserek bana baktı. Gördüklerimin rüya olması beni rahatlatırken sarışın bomba lakabında takılı kalması dikkatimden kaçmadı. Sarışın bomba, anonimken kullandığım bir tabir olduğu için bilip bilmediğimi kontrol ediyor olabilirdi. Kağıdı tekrar önüme çektim "Sarışın bomba?" yazıp ona anlamayan bakışlarla baktım.

"Bu dersin öğretmeni. Yeliz."

Anladım dercesine başımı salladım ve komik olduğunu düşünmesi için güldüm. Kağıda "Devam et." yazıp bakışlarımı tekrar ona çevirdim. Yüzüme dalmışçasına bana bakarken ona bakmamla hafifçe boğazını temizledi ve konuşmasına devam etti.

"Yeliz gelmeden uyandırayım dedim. Bilirsin... O bazen kaba olabilir ve seni hedef alması hoş olmaz. Sonuçta onunla konuşmak istesen konuşamazsın." bakışlarını yüzümden çekip kapıya yönelttiğinde ne kadar garip davrandığını fark etmiştim. O daha çok bana acıyormuş gibiydi ve bu canımı yakmıştı. Her ne kadar gerçekten dilsiz olmasam da bu çok kötü bir duyguydu. Sesim benden alınmamıştı ama sanki alınmış gibi canım yanmıştı.

Gözlerimi tavana dikip dolmasını engelledikten sonra "Sesim olmayabilir ama kendimi pek tabii ifade edebilirim." yazıp koluna hafifçe dokundum bakışlarını kapıdan çekip buraya yöneltsin diye. O bana dönerken ben de ona bakmamak için pencereye döndüm ve dışarıyı izlemek istedim.

Bir süre bekledikten sonra bir tepki vermesine ihtiyacım varmışçasına ona döndüm. Dönmem ve burun buruna gelmemiz beni şaşırtırken gözlerimi büyüterek şaşırdığımı belli ettim. Bu durumdan kurtulmak için geriye gitmek istediğimde bunu yapmama izin vermeden beni belimden yakalayıp kendine çekti. Başım göğsüne düşerken diğer elini de sırtıma koyup başını başıma yasladı. Sanırım asıl rüyayı şimdi görüyordum.

"Özür dilerim Alçin." demesiyle ondan kurtulmak için verdiğim çaba bir anda duraksadı. Bedenimi saran kolları arasında hareketsizce durdum.