2.5

40 4 69
                                    

Oskay: Alınmak mı?

Oskay: Ben mi?

Oskay: Peh. Saçmalama istersen.

Oskay: Önemli bir işim olduğu için acele etmek zorunda kaldım.

Oskay: Bu bir açıklama değil.

Oskay: Sadece yanlış anlaşılmayı önlemek istedim.

Telefonum durmadan bana onun yazdığını hatırlatan bildirimiyle öterken yatağımda iyice soru işareti şeklini alarak kıvrıldım.

Onun yazdığını biliyordum çünkü kısa süre önce ona özel bir bildirim yapmıştım. Ondan başkası da bu kadar üst üste mesaj atmazdı zaten.

İçimden sadece uyumak geliyordu. Ona cevap verecek gücü ve isteği kendimde bulduğum söylenemezdi. Ayrıca o kızla birlikteyken bana mesaj atıyor olması ayrı canımı sıkıyordu. En azından kızla ilgilenebilirdi.

Bildirim çubuğundan kısaca göz attığım mesajlarına göz devirmeye bile takatim yoktu. Her zamanki Oskay'dı. Ben sadece çok abartıyordum. O hep böyleydi. Kızlarla sohbet etmeyi seven, onlarla yakınlaşan, arkadaşlık kuran, sosyal, beğenilen... Belki de bu yüzden ona bu şekilde yazma kararı almıştım.

Fazla düşünmek beni yormaktan başka bir işe yaramıyordu. Düşünmemek ise elimde değildi. Belki de bunca zamandır benimle dalga geçiyordu.

Gözlerimi sıkıca yumdum. Az sonra okula gitmem gerekecekti fakat uykusuzluk bana artı olarak gelmiyordu. Beni bu şekilde uykusuz bırakmanın hesabını ondan kesinlikle çıkartacaktım. Şimdilik hiçbir şey olmamış gibi davranacaktım. Bu yüzden de uygulamaya girip yazdığı mesajları es geçtim.

+: Günün aydın geçsin Oskay Özer. (Görüldü.)

(Oskay, çevrimiçi.)

(Oskay, yazıyor...)

Oskay: Sana da günaydın. ಠ ͜ʖ ಠ

+: Bakıyorum da birileri erkenci. (≧▽≦)

Oskay: Uyudun mu diye sorsana.

+: Uyudun mu?

Oskay: Skakakakkakaka

Oskay: Cidden mi?

+: Ne?

+: Sor dedin. Ben de sordum. ¯\_༼ ಥ ‿ ಥ ༽_/¯

Oskay: ಠ ͜ʖ ಠ (Görüldü.)

(+, çevrimiçi.)

(Oskay, çevrimiçi.)

(Oskay, yazıyor...)

Oskay: Ne oldu?

(+, yazıyor...)

+: Hiç.

+: Sadece düşünüyorum.

Oskay: Neyi?

+: Biz neyiz Oskay?

+: Yani, uzun süredir konuşuyoruz ama nereye kadar?

+: Sıkılmadın mı benden? (Görüldü.)

(Oskay, çevrimiçi.)

(Oskay, yazıyor...)

Oskay: Sıkılmak...

Oskay: Yani.

Oskay: Sonuçta görmediğim birisin.

Oskay: Bir yere kadar gidecek konuşmamız.

Oskay: Biz sadece sıkıldığımız için konuşan iki insanız.

Oskay: En azından benim görüşüm böyle.

(+, çevrimiçi.)

(+, yazıyor...)

+: Beni görseydin o zaman bir şansım olur muydu diye çok düşündüm.

Oskay:  Her şey dış görünüşte bitmiyor.

Oskay: Ama tabii yanıma yakışacak bir kız isterim her zaman. (◠ᴥ◕ʋ)

+: Şu kızıl kafa.

+: O yanına yakışır mıydı?

(Oskay, çevrimiçi.)

(Oskay, yazıyor...)

Oskay: Aslında bakarsan elbette yakışırdı.

Oskay: Ama kız dilsiz.

(+, çevrimiçi.)

(+, yazıyor...)

+: Bu senin için bir sorun mu?

Oskay: Kısmen.

+: Dilsiz olmasaydı olurdu yani?

Oskay: Neden olmasın?

+: Seni ne kadar yanlış tanımış olduğumu düşünüyorum da.

+: Adi herifin tekisin.

Oskay: Bu bir iltifat mı?

Oskay: Değilse dava açacağım.

+: Hâlâ işi dalgaya aldığına inanamıyorum.

+: Belki de hatalı olan benimdir.

+: Hayatına girme kararı alma konusunda. (Görüldü.)

(Oskay, çevrimiçi.)

(Oskay, yazıyor...)

Oskay: Yanlış bir şey mi söyledim?

Oskay: Birden neden savunmaya başladın kızı?

Oskay: O dilsiz biri.

Oskay: Sevgilim bana güzel şekillerde seslenemeyecekse neden sevgilim olur ki? (Görüldü.)

(+, çevrimiçi.)

(+, çevrimdışı.)

Oskay: Hey. (İletilemedi)

Oskay: Görüldü atmaman konusunda seni uyarmıştım. (İletilemedi.)

Oskay: Engel mi yedim ben? (İletilemedi.)

Oskay: Aptal. (İletilemedi.)

Oskay: Dava açıldı say sen. (İletilemedi.)

Oʮsɑ Heɾƙes Ölɗʋ̈ɾʋ̈ɾ Seνɗiƍ̆iƞi | TextiƞƍHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin