Oskay: Anlaşıldı, neden artı (+) mesela?
+: İkimizin de birbirimize bir şeyler katacağını düşündüğüm için.
Oskay: Sana ne kattım mesela?
+: Kendime karşı daha özgüvenli olmayı.
Oskay: Sen bana baş ağrısından başka bir şey katmıyorsun ama.
+: ( ･ั﹏...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(İletildi.)
+: Ebesini miyavladığımın evladı, ders dinlemeye sıra gelince asla dinlemezdin. Derste bile değilken ne oldu sana? (Görüldü.)
(+, çevrimdışı.)
(Oskay, yazıyor...)
Oskay: Dersimdesin yine değil mi?
Oskay: Kaç bakalım, nereye kadar kaçabileceksin merak ediyorum. (İletildi.)
Daha fazla şüphe çekmemek adına o çevrimiçi olur olmaz uygulamadan çıkıp telefonumu çantama atmıştım.
Her zamanki yerimde, arkasında, otururken bunun son olacağını adım kadar iyi biliyordum çünkü sırasına geçerkenki bana dönük sert bakışları ve şüphe duyan yüz ifadesi benden şüphelendiğinin bir göstergesiydi.
Sarışın bomba henüz gelmediği için herkes kendince takılma derdindeydi. Benim hobimse onu izlemek olmuştu fakat bir süredir bakışlarıyla beni döverken bu hobimi gerçekleştirmem imkânsız bir hâl almıştı.
Telefonumu tekrar elime aldığımda ondan mesaj olduğunu görmüştüm fakat ona bir bakış attığımda merakla bakışlarının telefonuyla ben arasında gidip geldiğini fark etmem uzun sürmemişti.
Uygulamaya girmemem gerektiğini anlayıp video izlemeye karar verdim. Kulaklığımı takıp videomu izlerken arada gözlerim ona kayıyordu ve bakışlarını benden çektiğini görmek içimi oldukça rahatlatmıştı.
Sarışın bomba sınıfa adımını atar atmaz Oskay Özer masasına doğru yürümeye başlamıştı. Fakat gözlerini ayıramadığı sarışın bombayla sınıfın ortasında cilveleşmelerinin beni çileden çıkarttığı gerçeğini göz ardı etmem gerekmişti.
Oskay masasına iyice yaklaştığında artık gözlerim masamın üzerinde açık duran kitapta durmuştu.
Önümde hissedeceğim kıpırtıyı yanımda hissetmemle gözlerimi sıkıca yumdum. Bunun gerçek olmamasını dilerken Oskay'ın "Selam." diyişi kulağımın dibinden gelince gerçekliğin tam olarak içinde buldum kendimi.
