Pandora University: School for Gifted Teens

TWO: PANDORA

   I was hiding behind Aedan nung pumasok kame sa loob ng isang dim na kwarto, nakatago lang ako sa likod nya at tska sumilip para matignan ang kwarto, Madilim talaga at tanging liwanag lamang ng araw mula sa mga bintana sa itaas ng wall ang ilaw sa kwarto, may bookshelves din na malalaki yung tipo na gagamitan mo na ng hagdan, may study table sa harapan at bilugan na parang lamp shade ang nakapatong dito, may carpet din ang sahig hindi ko nga lang malaman kung ano ang totoong kulay nito dahil sa dilim ng kwarto. Paano pag gabi? Kung walang buwan? Edi sobrang dilim na dito?

"Sabi ko na nga ba, Hindi ka katiwatiwala" I looked up and hissed at Aedan in a whispering tone, He scoffed.

But then halos tumayo ang balahibo ko ng biglang may tumawa na isang babae, nag echo ang boses nya sa buong kwarto, Napakapit ako bigla kay Aedan at napatingin lang sya sa akin, I rolled my eyes at him bago lumingon lingon sa paligid, wala naman ako nakikitang ibang tao dito kundi kameng dalawa, kung ganoon ano yun? Ghost!

"Stella dear" There's the voice again and it was giggling as if she was amused seeing me like this.

"Bakit kilala nya ko?!" Nag papanic kong yugyog sa braso ni Aedan, He run his hand through his hair "You're scaring her just show yourself please" Aedan heave a deep sigh, his voice echoed through the four corners of the room.

A lady with a slick back long blonde hair that ended on her waist, wearing this really long rose pink gown na hindi na lagpas sa mga paa nito, May holes sa dalawang shoulder nito na makikita ang maputi nyang kutis, turtle neck ito na parang petals ng tulip ang collar. She's wearing a gold necklace or more like a locket. She has thin lips as red as blood, pointed nose and she doesn't have eyes, well correction, she's blind folded, Yung telang nakatakip sa mga mata nya, ay kakulay din ng damit nya. Bakit sya nakablindfold? Sya ba ang makakasama kong ikulong dito?

I grip on Aedan's arm tightly ng unti unti syang nag lakad palabas mula sa gilid ng bookshelves, "Don't be scared honey, I won't bite you or put you to jail" She giggled dirediretso syang nag lakad papunta sa study table na nasa harap di ka layuan sa amin, para syang nag sasayaw habang nag lalakad, she's so graceful at wala kang maririnig na yabag, Oh no! Is she really a ghost? May third eye na ba ako?!

"I'm not a ghost and you don't have a third eye" She giggled again, my eyebrows raised. Paano nya nalaman ang iniisip ko?!

"It's because I'm gifted child, just like you" She smiled, "Gifted? Ako po?" I pointed at myself, kanina ko pa naririnig yang gifted na yan pero hindi ko naman maintindihan kahit sino ang mag explain sa akin.

"Yes, your parents wouldn't let you live here if you're not like us" She nods na parang nakikita nya ang kausap nya. "Aedan" Tawag nya sa lalaking nasa unahan ko, "You are dismissed, Thank you for the cooperation" She smiled, Aedan looked down at me parang may gusto syang sabihin pero hindi naman bumubuka ang labi nya.

"Don't worry, Mawawala din ang takot nya" She added, I frowned para silang nag uusap pero di ko naririnig. I was shocked nung bigla nyang hinawakan ang kamay ko na nakakapit pa din sa braso nya, Ang lamig ng kamay nya kahit nakagloves sya? Baka he's nervous din like me? Ganoon kase ako pag kinakabahan, sweaty and cold "I need to go" And with that he pulled my hand away from his arm, "Teka! Ikukulong mo talaga ako?!" I yelled, he stopped on his tracks ng sabhin ko yun, pero hindi na naman sya lumingon.