BİZİM KOLEJ

7. Bölüm

Okumaya başlamadan önce aşağıda bir yıldız var. Lütfen o yıldızın içini turuncu renge boyayalım.

Satır arası yorumları bol bol yapmayı unutmayın benim Masalcıklarım

Ceren'in günlüğünden alıntı

(12/06/2010)

Bugün ben bir çocuğun hayalini çaldım.

Ve ben bugün katil oldum.

Ceren Masal Aktaş

🍓🍓🍓

Bugün benim doğum günümdü, sevinçle yatağımdan kalktım. Bugün ben yedi yaşıma girmiştim. Burnuma gelen kokularla annemin güzel şeyler hazırladığını hissedebiliyordum. Annem doğum günümü unutmamıştı.

Üzerime beyaz bir elbise giydikten sonra odamdan çıktım. Annemin bana sarılacaktı bende ona,

O heyecanla mutfağa girdim.

"Anne günaydın"dedim ve tam sandalyeye oturacakken annem beni durdurdu.

"Ceren kahvaltını al ve odanda ye, bugün benim misafirim gelecek." O an içimde bir boşluk hissettim kimseye anlatamayacağım bir boşluktu.

Annem bana uzattığı kahvaltı tepsisine bakakaldım.

"Oysa bugün benim doğum günümdü"

"Seni doğurduğum o lanet gün bugün mü yani?"

Ben bir lanet miydim onun için?

Annemin doğum günümü hatırlamaması değil, en çok bu sözü kalbimi acıtmıştı.

"Anne bugün senden bir şey isteyebilir miyim?"

"Ne isteyeceksin küçük şeytan?"

"Bugün benim doğum günüm, bir kere olsa sana sarılabilir miyim?"

Anne kokusunu çok merak ediyordum. Anneye sarılmak nasıl bir duygu çok merak ediyorum.

"Ben ölünce kefenime sarılırsın."

Hiçbir şey demeden arkamı döndüm ve mutfak kapısından çıkacakken "O zaman bu hiç mümkün olamayacak çünkü anneler ölmez."

Kareli deftelerinin kutularını pembeye boyayınca hoş bir görüntü çıkmıştı. İsmimin baş harfini yazmıştım.

Emir kafasını defterime doğru eğilerek yaptığı şeyi incelemeye başladı. "Basitmiş" dedi.

"Ne diyorsun?" diye çıkıştım. Tamam, çok basit olabilir ama bende emek vermiştim. İnsan zormuş der.

"Yaptığın şey basitmiş."

"Sen yap." dedim sinirle.

Kafasını sallayıp önümdeki defteri aldı ve diğer sayfaya geçerek kalemliğinden Faber caster kalem çıkarttı. "Bu kalem ne kadar biliyor musun?"