unicode
" အမလေး..အဘရေ ... ဖြစ်မှဖြစ်ရလေ အဘရဲ့...''
" ဟေ့ကောင်ဒေါန အသံပြဲကြီးနဲ့အော်မနေစမ်းနဲ့ ..အရပ်က ကြားရင် ငါဘဝကူးသွားပြီ ထင်နေဦးမယ်...''
" အော်မှာပဲ.. အဘဘာလို့ ကျုပ်ကို ထိပ်တုံးခတ်လဲ သူကြီးသားဖြစ်ပြီးသူကြီးထိပ်တုံးခက်တာခံရတာ အမလေး....ကြားလို့မှကောင်းကြသေးရဲ့လား အရပ်ကတို့ရေ....''
"ဟာ..တိတ်စမ်း ဟေ့ကောင်.. မင်းရော သူကြီးသားဖြစ်ပြီး သူများခြံက ကြက်ခိုးတာ ကြားလို့ကောင်းသလား ဟမ်...မသိရင် ငါက မကျွေးမမွေးလို့ ခိုးစားနေရတဲ့ပုံ ဖြစ်မနေဘူးလား...''
" အဘကလည်း ခိုးစားတဲ့ကြက်ကမှ ပိုအရသာရှိတာကို မသိလည်း မသိဘဲနဲ့...အီးဟီးး အမလေး အဘရေ အဘရဲ့''
" ဟာ.. ဒီမအေဘေး....''
🌵🌵🌵🌵🌵🌵🌵🌵🌵🌵🌵🌵🌵🌵
ရဝေကုန်း ရွာကလေးသို့ ကျွန်တော် တာဝန်ကျဖြင့်မနက်အစော ရောက်လာခဲ့သည်။တစ်ညတာလုံးကားစီးလာရသဖြင့် လူက ပင်ပန်းမှုကြောင့် ခေါင်းနောက်နေသည်မှာအမှန်ပင်။
ရွာကလေးသည် မြို့ပြနှင့် အလွန်ဝေးလံသော အရပ်တွင်တည်ရှိ၍ ငှက်ကလေးများ၏ ပိကျိပိကျိအော်သံညံညံတို့မှာ သာယာနာပျော်ဖွယ်စိတ်ကို ကြည်လင်စေ၏။ ရွာသို့ ဝင်ဝင်ချင်းပင် မြို့မှာကဲ့သို့ မွန်းကြပ်မနေဘဲ သဘာဝ၏လေကိုရှုရှိုက်ရသဖြင့် ၂၇နှစ်တာ ပင်ပန်းခဲ့သမျှ စိတ်အပန်းကိုပြေသွားသယောင်ရှိ၏။
ဟော...ပြောရင်းဆိုရင်းနဲ့ ရွာက အကြိုလွှတ်လိုက်သည့် သူလာပြီထင်ရဲ့။ ထိုသူနှင့်အတူ တည်းရမည့် ရွာသူကြီး ဦးဘရောင်အိမ်သို့အထုတ်နှစ်ထုတ်အား နွားလှည်းပေါ်အသာမတင်ကာ ထိုလူမောင်နှင်ရာသို့ ဦးတည်ခဲ့သည်။
" သူကြီးရေ ဗျို့သူကြီး... ဒီမှာ မြို့က ဒေါက်တာလေးကို ကြိုလာပြီဗျ... ကျုပ်ဆရာလေးကိုထားခဲ့ပြီနော့်...''
သူကြီးအားအော်ခေါ်ပြီး အကျိုးအကြောင်းပြောပြီးသည်နှင့် ထိုသူမှာကျနော့်အားနှုတ်ဆက်ကာ လှည့်ပြန်သွားသည်မှာ နှုတ်ဆက်ချိန်တောင် မမှီလိုက်။
ESTÁS LEYENDO
ကျွန်တော့်ယောကျ်ား သူကြီးသား...
Romanceရွာရဲ့ တာဝန်ကျဒေါက်တာလေး သူရိန်ရှင်းနောင် နှင့် သူကြီးသားလေး ဒေါနရောင်တို့ရဲ့ အလွဲလွဲအချော်ချော်အချစ်ဇာတ်လမ်း... ပထမဆုံးရေးဖူးတဲ့ လက်ရာလေးဖြစ်တဲ့အတွက် အရေးအသားမပြေပြစ်ရင် ကြိုပြီးတောင်းပန်ပါရစေ ။ အမှားများပါလျှင်လည်း ချစ်သောမျက်စိဖြင့် ရှုလို့ဝေဖန်န...
