Unicode
"ဟေ့ ဒေါနလာပါအုံးကွာ အဘကိုနှိပ်ပေးစမ်းလူလေးရယ် မနက်အစောထပြီး ရွာပတ်လျှောက်လိုက်တာ ခြေထောက်တွေ ကိုက်နေရောပဲ...''
" အဘက ဘာလို့ ရွာပတ်လျှောက်တာလဲ..''
"အော်..တယ်လီဗေးရှင်းထဲကလို စောစောအိပ်လို့စောစော ထလို့ စောစောလမ်းလျှောက်ကြပါစို့လေကွာ..''
"ခုတော့ စောစောခြေထောက်ကိုက်ကြပါစို့ဖြစ်နေပြီမလား''
" မင်းကလည်းကွာ အတော်အရစ်ရှည်တာ လုပ်စမ်းပါ နှိပ်စမ်းပါ''
" ဒါနဲ့ အဘ မက်စ်ပလက်ကိုတွေ့မိသေးလား ကျုပ်ရှာတာနှံ့နေပြီမတွေ့ဘူး''
" ကုန်သွားပြီနေမှာပေါ့ ကိုကာကိုလာဝယ်သောက်လိုက်လေ နှိပ်စမ်းပါဆို စကားအတော်များတာပဲ မင်း''
"ဟာ..အဘကလည်း မက်စ်ပလက်ဆိုတာ အိမ်အောက်က ခွေးမလေးကို ကျုပ်ဗိုလ်ဆန်ဆန်ပေးထားတဲ့နာမည်ဗျ နေအုံး ကျုပ်ထွက်ရှာပါအုံးမယ် အဲ့တာ အဘ လိမ်လိမ်မာမာ အိမ်စောင့်နေခဲ့နော်....မိုးမချုပ်ခင်ပြန်ခဲ့မယ်''
ပြောချင်ရာပြောပြီးထွက်သွားသော သားဖြစ်သူ၏ ကျောပြင်ငယ်အားတစ်စိမ့်စိမ့်ကြည့်ကာ တစ်ရိပ်ရိပ်တက်လာသောဒေါသနှင့်အညီအော်ပြောလိုက်သည်ကား....
"ဒီမအေဘေး....မင်း ပြန်လာရဲပြန်လာကြည့်စမ်း ထိပ်တုံးပဲ ခြေထောက်ကိုက်လို့ပါဆို အားကိုးလို့ကိုမရဘူး မွေးရကျိုးမနပ်တဲ့ကောင်''
ဒေါနအဘအား မနှိပ်ချင်၍ သက်သက်အကျင့်ယုတ်ကာ အိမ်ကထွက်လာသော်လည်း ဘယ်သွားရမှန်းမသိ။ သူရတို့စံပတို့ကလည်း မြို့တက်သွားတာ ပြန်မရောက်သေးပေ။မထူးပါဘူးလေဆိုပြီးတက်ကြွသောခြေလှမ်းတို့ဖြင့် ရွာဆေးပေးခန်းသို့သာ ဦးတည်ခဲ့သည်။
ဆေးပေးခန်းရောက်သည်နှင့် မြင်လိုက်ရသည့်မြင်ကွင်းမှာ ရင်ဝကိုစောင့်ကန်လိုက်သလိုပင် အမျိုးအမည်မသိခံစားချက်ကိုဖြစ်ပေါ်စေ၏။
ရွာတောင်ပိုင်းက ကွမ်းတောင်ကိုင်မစံပယ်သည် ဒေါက်တာသူရိန်ရှင်းနောင်၏ လက်အား မလွှတ်တမ်းကိုင်ထားပုံမှာ သောက်မြင်ကပ်စရာအလွန်ပင်ကောင်းလှသည်။ အမလေး...ဟိုဒေါက်တာကလည်း ဒီလောက်အကိုင်ခံနေရတာတောင် ပြုံးလို့ချိုလို့ပါလား...
أنت تقرأ
ကျွန်တော့်ယောကျ်ား သူကြီးသား...
عاطفيةရွာရဲ့ တာဝန်ကျဒေါက်တာလေး သူရိန်ရှင်းနောင် နှင့် သူကြီးသားလေး ဒေါနရောင်တို့ရဲ့ အလွဲလွဲအချော်ချော်အချစ်ဇာတ်လမ်း... ပထမဆုံးရေးဖူးတဲ့ လက်ရာလေးဖြစ်တဲ့အတွက် အရေးအသားမပြေပြစ်ရင် ကြိုပြီးတောင်းပန်ပါရစေ ။ အမှားများပါလျှင်လည်း ချစ်သောမျက်စိဖြင့် ရှုလို့ဝေဖန်န...
