Fall For Me (Salaverio Series #1)

Chapter 33

Chapter 33

Kiss

Hindi ko alam kung bakit ngayong sinabi na niya iyan ay parang ayaw ko ng makipag usap. Pakiramdam ko ay nalunok ko ang aking dila.

"A-Anong pag-uusapan natin?" tanong ko, hindi makatingin.

"Hmm..." his voice seems excited. "Hindi ba ang sabi mo ay marami kang sasabihin?"

Napatingin ako sa kaniya. "Sinabi ko?"

Tumango tango siya. "Yes. I thought you want to explain everything? What happened? Changed of mind? Hmm?"

Lumapit siya sa akin at inihawak ang isa niyang kamay sa gilid ko. Ang isa ay sa itaas ng upuan. Umawang ang aking bibig nang matanto kung gaano siya kalapit.

"Uhm..." umpisa ko. "I-I want to apologize for everything-"

"Uh-huh... Yeah, skipped that. You already said that," putol niya sa akin. Naamoy ko ang bango ng hininga niya.

Pinilit kong mag isip ng sasabihin ngunit hindi ko magawa dahil sa lapit niya!

"Puwedeng lumayo... ka? I can't think p-properly..." sabay tulak sa kaniya.

He chuckled. Sinunod niya ang sinabi ko at lumayo ng kaunti. Tinanggal niya ang kamay niyang nasa gilid ko. Huminga ako ng malalim.

"I-I want to apologize for purposely lying to you... Oo, totoong nagsinungaling ako because I was asked for a... favor."

Pinaglaruan ko ang aking mga daliri.

"What you heard last month, that was... t-true... I never liked you that time... back when I confessed to you..." nag angat ako sa kaniya ng tingin.

Umawang ang kaniyang bibig at nag iwas ng tingin. Tumagilid ang kaniyang ulo.

I tried to reach for his hand. Siya na ang nag abot noon sa akin.

"I hated you that time. I find you so arrogant. Sobrang arte at mayabang. Ang dami pang nagkakagusto sa'yo. I heard you made lot of girls cried. I never like anything-"

"So you'll gonna insult me now?" he cut me off.

"Please listen to me first?"

Bumuntong hininga siya. Nagpatuloy ako.

"Madalas ko na kayo noong napapansing magpipinsan. Kasi who wouldn't? Sikat na sikat kayo rito sa school. At maraming nagkakagusto sa inyo. Isa na roon si Bianca, ang best friend ko..." I felt a pang inside my chest by mentioning that word. "I heard she confessed to you. And you rejected her-"

"I will reject her 'coz I'm not interested with her. I don't even like her. What else should I do? Accept her feelings?"

"I didn't said that..." sabi ko. "She got so hurt. You're her first love and first heartbreak. Hindi siya pumasok ng ilang araw. Pinuntahan namin siya sa bahay nila. She said she will only go to school if I do her a favor."

I drew a long sigh. "She asked me to make you fall for me. At kalaunan kapag nahulog ka na ay iiwan na kita. At first I find it so ridiculous. How would I make you fall? I'm just a nobody. Ni hindi ako kasing ganda ng mga nagkakagusto sa'yo. Ni hindi ako kasing yaman nila. I am just an ordinary-"

"I don't care about that. Wala akong pakialam kung may kulang ka man. Sa akin, sobra sobra ka na. For me, you are perfect. I don't want anyone. Ikaw lang..." seryoso niyang sambit.

Namula ako at natigilan. Damn it! Kung ganito siya ay mawawala ako sa lahat ng mga sinasabi ko!

Tumikhim ako at pilit na isinantabi ang mga narinig sa kaniya.