Fall For Me (Salaverio Series #1)

Chapter 42

Chapter 42

Good Morning

All this time, I believed that I already forgot him. I thought I'm finally over with my young feelings for him. I thought he's not inside my system anymore. I thought I won't be affected anymore. I thought... and I believed...

But why am I crying right now? Bakit sa isang beses ko siyang nasilayan matapos na makalipas ang napakahabang taon ay ganito na lamang bumalik sa akin ang mga nararamdaman kong ibinaon ko na sa nakaraan?

Bakit ganito na lamang kung maapektuhan ako? Bakit ganito na lamang kung makapagbigay ng reaksiyon ang sistema ko?

"Eli, I'm sorry..."

Kanina pa hingi nang hingi ng patawad si Justine sa akin. Hindi ko magawang makausap siya o makapagsalita dahil sariwa pa rin sa akin ang itsura niya. Sariwa pa rin sa akin ang senaryong nasaksihan ko kanina.

Shit. Talaga bang kasal na siyang tunay? Did he married her? Fuck. Of course, yes! They got engaged years ago. At tanga na lamang ang maniniwalang hindi pa sila kinakasal sa mga panahong ito.

At may anak na sila!

"Nakalimutan kong sabihin na nakita ko nga pala sa post ng isa niyang pinsan na noong nakaraan pa sila nakauwi," si Kevin sa isang mababang boses.

Pagkatapos naming makita ni Anda sina Helios ay hindi ko na maalala kung paano niya ako nahigit mula sa pagkakatulala ko roon. Basta ang alam ko ay bumabiyahe na kami patungong bahay nila Justine.

Anda looked at me apologetic. I smiled to assured her that I'm okay.

I am okay. Why would I won't be okay? Kung tutuusin ay wala naman talagang dapat na ika-big deal sa nangyari. Hindi na dapat namin itong pinag-uusapan pa dahil wala na dapat kaming pakialam pa.

"Alam ko rin," si Justine. "Hindi ko sinabi dahil hindi na rin naman mahalaga..."

Justine looked at me. Mukhang nagsisisi sa anumang nagawa niya.

"Eli, ayos ka lang? Kanina ka pa hindi umiimik," ani Anda.

Gumalaw ako mula sa aking pagkakaupo. I wanted to tell them that I'm okay but I cannot speak.

"Kinasal na ba sila ni Bianca? Pinsan mo si Bianca, Justine, 'di ba?" tanong ni Kevin.

Napaangat ako ng tingin kay Justine.

"I don't know," sagot ni Justine. "I lost contact with her when she left. Simula noon ay hindi na kami nagkausap pa hanggang ngayon."

"Mukhang kinasal nga sila," si Anda. "Nabalitaan kong naengaged sila eight years ago."

"But we are not sure. They are no evidence that they got married. I mean, there are no pictures of them getting married-"

Pinutol siya ni Justine. "The fact that they are together right now leaves as an evidence of their marriage," he said it seriously. "At may anak na sila."

Napayuko ako nang maalala ang batang tumatakbo patungo kay Helios at nang kinarga niya ito. Hindi ko alam pero parang may kung anong hindi ko maintindihan sa puso ko nang masaksihan iyon. Hindi kirot o sakit. Tila ba isang bagay na matagal ko nang hinihintay. I am not so sure. I can't even say it in words.

"Ilang taon na ba 'yong anak nila?"

"I don't know. She looks like seven..." Anda answered.

I licked my lips. Seven years old. Just a year younger of my Heli. Nagkaanak agad sila isang taon lang ang lumipas.

I bitterly smiled. Ang bilis naman noon. Hindi man lang pinatagal. Bakit ang bilis? Bakit hindi man lang umabot ng ilang taon?

Hindi man lamang niya nalaman ang tungkol sa anak namin.