Fall For Me (Salaverio Series #1)

Chapter 12

Chapter 12

Daisy

Bata pa lang ako, alam ko na ang lupit ng mundo. Nakagisnan ko na kung ano ang reyalidad at kung paano umiikot ang daigdig sa mga taong kapos sa pangangailangan, mapapera man at kapangyarihan, at kung paano nito sinisira at binabago ang isang tao.

"Manay Ruby, ano po ang nangyayari?"

Isang gabi, pagkauwi ko ng eskwelahan ay may nadatnan akong kumusyon sa kalapit na bahay.

Tumingin sa akin ang nasa trenta na si Manay Ruby. She fixed her eyeglasses as she answered me.

"Iyong asawa ni Mang Karo, nakipagrelasyon sa isang mayamang negosyante na taga bayan."

Napatingin ako sa bahay nila Mang Karo na may ilaw sa balkonahe ngunit walang ilaw sa loob ng kabahayan. May narinig akong kalabog sa loob at sigawan.

"Ang putanginang kabit mo na 'yon! Ano? Dahil mayaman ay iyon na ang pipiliin mo? Putangina pala, e!"

Isang babasagin ang narinig naming nabasag sa loob. Narinig ko ang mga bulungan ng mga taong nakikiusyuso sa nangyayari.

"Oo, Karo! Siya ang pipiliin ko dahil kaya niyang ibigay ang mga pangangailangan ko!"

Napangiwi ako nang makitang lumabas si Mang Karo sa balkonahe. Nakita kong may umaagos na dugo mula sa kanyang kaliwang braso. Galit na galit ito habang nakahawak sa kanyang ulo.

Sumunod si Aling Nene, ang kanyang asawa.

"Putangina, Nene! Binigay ko naman lahat sa'yo! Lahat ng mga hinihingi mo! Nagsusumikap ako! Tapos ano? Nasilaw ka lang sa karangyaan na pinakita niya, bumukaka ka na? Ano? Tangina! Mas masarap ba siyang umibabaw kasi mapera? Nilatagan ka niya ng pera kaya bumayo ka sa kanya?" and he bursted into tears. Napaluhod siya habang humahagulhol sa harap ng asawa.

Nag ilingan ang mga kapitbahay na nakikiusyuso. I heard Manay Ruby's long sighed.

My heart hurt. Tumalikod ako. Hindi ko kayang panoorin iyon. Dahil una sa lahat, sa kanilang mag asawa lang dapat ang away na 'yon. Pangalawa, hindi ko kayang panoorin ang isang taong nagmamakaawa sa isang taong hindi naman karapat dapat pagmakaawaan. I can't stand seeing someone being so weak and broken.

"Oo, 'di hamak na mas masarap siya sa'yo! Wala kang kwenta! Wala ka na ngang pera, wala ka pang kwenta!"

I realized that some people in this world values money over anything. They chose money rather than value, dignity, and loyalty. They don't care whether if they can destroy something or someone on the run as long as they can have what they want. Money can make a person selfish and greedy. And it is very scary.

I also realized that love isn't enough to make a person stay with you. Even if you gave everything, your loyalty, faithfulness, your whole life, all of that won't be enough. Some people only abuse and will take you granted for that. And it's up to you. If you want to shatter into pieces in the end, go for it. What only matters here, what your heart desires isn't what is right in every time. Be wise.

What I learned it this world is that you need to be contented in order to be happy in this lifetime. Life is too short to value material things and money. Value what can brings you happiness. Value people who values you.

"Ma, si Ate Eli, ngumingiti mag isa!"

Natigilan ako sa pagtutupi nang marinig ang tumatakbong si Andi patungong kusina.

"Ma! Si Ate Eli nga kasi ang sabi ko!"

Tinabi ko ang mga tinutuping damit at hinabol ang walanghiyang kapatid.