Capter 4

409 92 99
                                    


උදේම ලෑස්ති උණු මන් අජුස්සි එක්කම bighit එකට ගියේ අද මගෙ ජීවිතේ තීරණාත්මකම දවස වෙන නිසා.. යන මග දිගට පවා අජුස්සිගෙන් මට ලැබුණෙ හිත හයිය වෙන විදිහේ වචන කිහිපයක්.. හරියටම කිව්වොත් අජුස්සිගෙන් මන් ඉගෙන ගත්තා කෙනෙක්ට පිහිටක් වෙන්න සමහර වෙලාවට මිල මුදල් වලටත් වඩා හිත සනසන වචන කිහිපයක්ම ප්‍රමාණවත කියලා..

"දරුවෝ ඉදිරියට ම යන්න.. දවසක අපි ආයෙම හමු වේවි..."

මගෙ ඔලුවෙ අත තියලා හදවතින්ම කියූ අජුස්සි ඇස් මානෙන් නොපෙනී යනකන්ම මන් ඒ දිහා බලන් හිටියා... ඒ රූපෙ මගේ මතකයේ අලව ගන්න මට ඕනි උනා.. අජුස්සි එක්ක ගෙවුණු කාලය සීමිත උනත් අතහරින්නට බැරි මොකක්දෝ ලෝබ කමක් නොදැනුනාම නෙවෙයි.. ඒකට හේතුව අජුස්සි මගෙම කෙනෙක් වගේ දැනුණු නිසාම වෙන්න ඇති..  

"ඕ.. ජිමින්ශි.. වෙලාවටම ඇවිත්...."

අජුස්සිගෙ රූපෙ නොපෙනී යන තෙක් බලන් ඉදපු මන් ගැස්සිලා ගියේ සේජින්ශිගෙ කටහඬට..

"යේ.. සේජින්ශි..."

"යමු ඇතුලට..."

සේජින්ශිගෙ පස්සෙන්ම මාත් ඇතුල් උනේ ඊයෙ පීඩී නිම් ඉදපු ඒ කැබින් එකටමයි.. ඊයෙ තරම් හිතට බයක් දෙගිඩියාවක් නොතිබුණත් තවමත් මන් හිටියෙ මේ අලුත් පරිසරයට පුරුදු පුහුණු වෙන ගමන්.. හිත ඇතුලෙ ඊයෙට වඩා ලොකු විශ්වාසයක් මන් ගැන මේ වෙනකොටත් මට ඇති වෙලා තිබුණා.. ඒකට හේතුව ඊයෙ හමුවුණු  අජුස්සි ද මගේ පවුලේ අයද එහෙමත් නැත්නම් මගේ ඇතුලාන්තයම ඇති ආශාව ද කියන්න මන් දැනගෙන හිටියෙ නැහැ...

මොන දේ උනත් මන් එක දෙයක් දැනගෙන හිටියා..  ඒ මන් දැන් සූදානම්...!!

ඉදිරිය නොපෙනුනත් මේ ගමන යන්නට මන් සූදානම්....!!

ලොකු හුස්මක් අරන් මන් ඉදිරියේ සිනහ මුසු මුහුණෙන් බලන් ඉන්නා පිඩී නිම් වෙත මන් බලන් හිටියෙ පෙරලා ආචාරශීලී සිනහවකින් සංග්‍රහ කරන ගමන්..

"ජිමින්ශි ඊයෙ අපි කියපු දේවල් ගැන හිතල බැලුව ද..?  ඒ දේවල් වලට එකඟ ද..?"

ආයෙම වරක් මගෙන් ඒ දේවල් අහනකොට පීඩී නිම් ගැන මට දැනුන පැහැදීම වැඩි වුණා... ට්‍රේනි කෙනෙකුගෙ ජීවිතය මොන තරම් දුෂ්කරද අපහසු ද යන්න ඔවුන් හොදාකාරවම දන්නා දෙයක්.. තවමත් මට හිතන්නට අවස්ථා දීමෙන් ඔවුන් පෙන්නනුයේ ඔවුනගේ හිත්වල වූ මානුශීය බව නොවේද...?

DREAMS 💜️ || JIMIN Centric  (COMPLETED)Where stories live. Discover now