DREAMS 💜️ || JIMIN Centric (COMPLETED)

Chapter 15

සෝල් කියන්නෙ නොනිදන නගරයක්.. රැයක් දවාලක් නැතුව එහෙ මෙහෙ යන මිනිස්සුන්ගෙන් පිරුණු ඒ මහා විශාල නගරය ඇතුලෙ මාස ගණනාවකට විතර පසුත් මට දැනුණෙ තනිකමක්.. හුරුපුරුදු නිතර දෙවේලේ දකින ගොඩනැගිලිවලින් පිරුණු මේ වටපිටාව ඇතුලෙත් මට තනිකමක් දැනුණු හේතුව තවමත් මට පුදුමයක්..

ඒක අසාමාන්‍යයි...!

ඒ වගේම....

තමන්ගෙම තැනක.. තමන්ගෙ යැයි හිතූ මිනිසුන් අසලත් තනිකමක් දැනීම වේදනාවක්...!!

ටිකෙන් ටික දරුණු වෙන හිමපතනයත් නොතකමින් තවමත් ආලෝකය පිරුණු ගොඩනැගිල්ල දිහා මන් බලන් හිටියා.. මටත් නොදැනිම ඉස්සර උණු පාද මාව රැගෙන ගියේ ඒ ගොඩනැගිල්ල ඇතුලට.. ගෙවුණු කාලය ඇතුලෙදි මුල් වරට දකින විට තිබුණු පෙනුමට සුළු සුළු වෙනස්කම් එකතු වෙලා තිබුණත් තවමත් එදා මෙන් ඒ ගොඩනැගිලි අසරණ මට හෙවන දෙමින් හිටියා..

එදා වගේම අදත්.....

අදුරෙන් වැහුණු මටත් මගෙ ජීවිතේටත් මේ තැන ආලෝකයක් වෙමින් තිබුණා...!!

පියවර හඬ ඇසුණු විට අනෙක් කිසිවක් නෑසෙන තරම් නිෂ්ශබ්ද උණු ඒ ආලෝකමත් කොරිඩෝවෙ එක් තැනක නතර උණු මන් එහි තිබුණු එක් පුවරුවක් දිහා බලන් හිටියෙ හිරවුණු හැඟීම් ගොන්නක් රැස් කරගෙන...

Practise room

.
.
.
.
.

.

.

කෙනෙක්ට එකම ජීවිතයක දෙපාරක් හෝ ඊටත් වඩා
ගණනක් ඉපදෙන්න පුලුවන් කිව්වොත්...??

ඔයා ඒ දේ විශ්වාස කරනවද...?

සමහර විට කෙනෙක්ට ඒක කිසිසේත්ම විය නොහැක්කක් විදිහටම හිතෙන්න පුලුවන්..

ඒත්...

ඒ දේ වෙනවා... සමහර මිනිස්සු තමන්ගෙ ජීවිතේ දෙපාරක්ම හෝ ඊටත් වඩා වැඩි වාර ගණනක් උපදිනවා... !!

ඒ වගේම...

තවත් සමහරක් ඒ විදිහටම මිය යනවා...!!

අවාසනාවකට ලෝකෙ බහුතරයක් ඉන්නෙම තමන්ගෙම ජීවිතේ ඇතුලෙ මිය යන මිනිස්සු... එහෙමත් නැත්නම් තමන්වම තමන් විසින්ම මරා ගන්න මිනිස්සු...