DREAMS 💜️ || JIMIN Centric (COMPLETED)

Chapter 9

ජන්කුකීව පහලට එක්කන් ගිය යුන්ගි හ්යොන්ග් ආයෙම ආවා.. හ්යොන්ග් එනකොටත් මන් හිටියෙ හ්යොන්ග් මට ඉන්න කියපු තැන..

ඒ විදිහටම..

මගේ ඇදුම් ටිකත් බදාගෙනම...!

"දවසෙම ඔහොම ඉන්නද හදන්නෙ..? ඔය ටික අස් කර ගන්න.."

යුන්ගි හ්යොන්ග් මන් දිහා බලල කියකොට මම පිලි ගන්න වගේ ඔලුව වැනුවත් එ ඇදුම් කොහේ තියන්නදැයි මන් නොදැන හිටියා.. හ්යොන්ග් අයෙම ගියාම මන් මගෙ ඇදුම් තිබුණු විදිහටම මගේ බැග් වලම දැම්මෙ තවදුරටත් ජන්කුකීව කේන්ති ගස්සන්න මට අවශ්‍ය නොවුණු නිසා..

ඩ්‍රෝම් එකෙ මුල්ම දවස ඒ විදිහට ගෙවුණෙ ප්‍රශ්න ගොඩක් මැද්දෙ.. දවස පුරාම මන් හිටියේම මට ලැබුණු කාමරේට වෙලා.. එලියට එන්නම ඕන උනත් ඒ දේ තවත් ප්‍රශ්න ගොඩකට මුලක් නිසාම මන් දවසක් පුරාවටම බිත්ති හතරක් ඇතුලෙ කොටු උනා..

යුන්ගි හ්යොන්ග් ජන්කුකීව එක්කන් ගියාට පස්සෙ මුළු දවසටම මන් එයාව දැක්කෙ නැහැ.. අඩුම තරමේ රෑ කෑමටවත් එයා හිටියෙ නැති එක මගෙ හිතට වේදනාවක් එක් කලා.. පලවෙනි වතාවට හ්යොන්ග්ලා වගේම ටේහ්යොන්ග් එක්ක එකම ටේබල් එකෙ කෑම ගන්න පුලුවන් වුණු එක ලොකු සතුටක් උනත් මගෙ හිතට ඒ වගේම ලොකු අඩුවක් දැනෙන්නෙ අරන් තිබුණා..

ජන්කුකී..!

ඒ හුරුතල් කොල්ලා නැතුව මුළු ටේබල් එකම පාලුවට ගිහින්..!

ඒ හිනාව.. ඒ දඟ වැඩ නැතුව  මුළු ඩෝම් එකම පාලුවට ගිහින්...!

ගෙවුණෙ හරි පොඩි වෙලාවක්.. ඒ සීමිත පැය ගණනටම එයාව මට මේ තරම් දැනෙන්න අරන්.. මට මේ තරම් දැනනව නම් හ්‍යොන්ග්ලට ඒ පොඩි කොල්ලා නැතුව මොන තරම් පාලුවක් දැනෙනව ඇති ද...?

'ජන්කුකී.. ඔයා කොහෙද..? දැන් හොදටම රෑ වෙලා...'

දහවෙනි වතාවටත් ඩ්‍රෝම් එකේ ඉස්සරහ දොර දිහා බලන් මන් හිතුවෙ ඒ විදිහට.. ජන්කුකී දැන් එයි කියල හිතෙන වාරයක් වාරයක් ගානෙම මගෙ ඇස් ගියේ ඒ පැත්තට..

ගෙවෙන විනාඩියක් විනාඩියක් ගානෙම ජන්කුකී ආයෙම එයි කියල බලාපොරොත්තුවෙන් බලන් හිටියත් එයා එන්න පරක්කු වෙන තත්පරයක් ගානෙම රිදුනෙ මගේ හිත..