Vampire's Tears

Chapter 15

Paglisan

Inunahan ko nang gumising si hyann ng sumunod na araw...nauna na kong umalis don sa hardin pabalik sa bahay. Inihahanda ko na ang aking sarili sa gagawing pag alis mamaya,,,ayokong gawin to pero hindi man ipinapakita ni Hyann,,alam kong nanghihina siya

Itinatak ko sa aking isipan ang bawat sulok ng bahay na ito...ang ilog na siyang naging saksi ng  kasiyahan namin at ang hardin na kung saan ay itinuturing kong espesyal sa lugar na ito dahil doon namin nakilala ni hyann ang isat isa kasama ng mga bituin at buwan sa kalangitan...

Lilisan man ako sa lugar na ito ngunit hinding hindi ko kakalimutan ang sayang idinulot ng lugar na ito sa puso ko kasama ang lalaking nagbigay kahulugan ng salitang pagmamahal sa akin...

Narito ako sa tapat ng ilog at hindi ko namalayang nakatulala na pala ako sa dami ng iniisip ko,,ayaw kong umalis..pero hindi pwede

Nagulat ako ng biglang may yumapos sa aking bewang at inilagay sa aking balikat ang kanyang baba...

"Bakit mo ko iniwan don Vannie? Kinabahan tuloy ako akala ko kung napano ka na..."

"Sorry,,,ang sarap kasi ng tulog mo eh kaya di na kita ginsing at nauna na kong bumalik rito..."

"Sa susunod wag mo kong tatakutin ng ganun Vannie okay? Mawala ka lang saglit nagpupuyos na yung galit sa dibdib ko,pakiramdam ko kinuha ka nanaman ng  ama ko mula sakin!"

Mas nahihirapan ako ngayon,,ilang oras na lang lilisanin ko na ang lugar na ito,,iiwan ko na siya

"Hyann, kung sakaling umalis na ako,,,wag mong pababayaan ang sarili mo ha?"

"Vannie,,ano bang sinasabi mo?! Hindi mo naman ako iiwan diba?"

"Hyann,,I just want to ask you question,,please answer it honestly okay?"

"Okay,,I will answer it Vannie for you"

"Maayos ba talaga ang pakiramdam mo?"

"Oo Naman Vannie bakit----"

Binaklas ko ang braso niyang nakayakap sa akin at hinarap ko siya...

"Hyann,,sagutan mo nlng please,,yung totoo"

"Syempre naman Vannie,,ano bang klaseng tanong yan?"

"Eh simula nung minahal mo ko,,maayos parin ba ang pakiramdam mo o ipinapakita mo lang na malakas ka kapag kasama mo ako?"

"It doesn't matter Vannie,,,ikaw ang lakas ko kaya kung ano man ang dinaramdam ko balewala lang yon"

"Hindi yon balewala hyann! Ang sobrang pagmamahal mo sakin ay maaari mong ikamatay,,tama ako diba! Dahil magkaiba ang mundo natin,,,magkaiba ang katauhan natin?!"

"Sinong nagsabi sayo niyan? Ako ang nakakaalam kung anong nararamdaman ko at wala namang masama kung mahalin kita ng sobra sobra diba Vannie?"

"Hindi na mahalaga kung sinong nagsabi,,at oo hindi naman masama hyann na mahalin mo ko pero ikamamatay mo yon! Naiintindihan mo ba ang sinasabi ko at bakit una palang hindi mo sinabing bawal ka magmahal ng Isang tulad kong tao!"

"Dahil Vannie, wala akong pakialam kung mamatay man ako,,ang mahalaga ay naramdaman ko kung paano mahalin ng Isang tulad mo,,mahal na mahal kita at walang sinuman ang pwedeng magdikta sa kung kelan ako pwedeng tumigil sa pagmamahal sayo"

"Pero Hyann!" Napaiyak na ko sa sobrang bigat ng loob ko,hindi ko na alam ang gagawin ko,,

"Please Vannie,,hayaan mo nalang akong mahalin ka okay? Hindi man kami pwedeng magmahal ng tao,,walang makakapigil sa dinidikta ng puso ko naintindihan mo Vannie?"