Οδηγός Επιτυχίας: Πως να ρίξετε έναν player {TYS2023}

Κεφάλαιο 18ο - Το ραντεβού

Μπήκα μες το σπίτι κλαίγοντας, όταν κατάλαβα πως στο σαλόνι μας βρισκόντουσαν η μαμά μου με την κυρία Νίκη να πίνουν καφέ και να με κοιτάνε και οι δύο τους φανερά ανήσυχες. Σηκώθηκαν και οι δύο από τον καναπέ όπου κάθονταν και ήρθαν αμέσως προς το μέρος μου. Εγώ πέταξα την τσάντα μου κάτω στο πάτωμα και έπεσα κι εγώ ύστερα στα γόνατά μου.

"Αγάπη μου!"

"Τι έπαθες ψυχή μου;" με ρώτησαν ταυτόχρονα και οι δύο ενώ προσπαθούσαν να με αγκαλιάσουν. 

"Ο Κωνσταντίνος δε θέλει ούτε να με βλέπει" είπα ανάμεσα στους λυγμούς μου και να το εξομολογηθώ φωναχτά με έκανε να νιώσω ακόμη πιο χάλια.

Η κυρία Νίκη κοίταξε την μητέρα μου κι εκείνη της εγνευσε καταφατικά. Εγώ συνέχισα να κλαίω δίχως να μπορώ να καταλάβω τι γίνεται.

"Λενάκι μου, ξέρεις πόσο πολύ σε αγαπώ και πως σε αισθάνομαι σαν κόρη μου. Έχω καταλάβει από καιρό τα αισθήματα που τρέφεις για τον γιο μου και να σου πω την αλήθεια, ήμουν τόσο ενάντια σε όλο αυτό. Γνωρίζω πολύ καλά τον Κωνσταντίνο, άλλωστε είμαι η μητέρα του. Ξέρω πως δεν έχει κάνει ποτέ του σχέση και πως πάντα έπαιζε με τις κοπέλες. Πάντα του απαγόρευα να σε κάνει μία από τις κατακτήσεις του, όχι ότι το είχε σκεφτεί ποτέ απλώς του το είχα ξεκαθαρίσει για να μην τολμήσει ούτε να το σκεφτεί. Όμως πλέον βλέπω πως κι εκείνος έχει αρχίσει να έχει αισθήματα για 'σένα. Με πληγώνει να βλέπω τον γιο μου σε αυτήν τη θέση όμως δε θέλω να πληγωθείς ούτε εσύ. Είσαι κοπέλα και γνωρίζω πως από τη φύση σου είσαι πιο εύθραυστη, πιο ευαίσθητη. Όμως κι αυτός είναι πληγωμένος γιατί δεν ξέρει πως να συμπεριφερθεί αυτή την στιγμή. Και το κυριότερο, φοβάται μην πληγώσει εσένα. Έχει μεγαλώσει μαζί σου, έχει μεγαλώσει με την σκέψη πως έπρεπε πάντα να σε προστατέψει σαν να ήταν ο μεγαλύτερος αδερφός που ποτέ σου δεν είχες. Φαντάσου πόσο τρομαχτικό είναι γι'αυτόν να σε ερωτεύεται ενώ πριν λίγο καιρό σε είχε σαν την μικρή του αδερφή. Δε σου λέω να του συγχωρήσεις αυτήν τη συμπεριφορά του, όμως προσπάθησε να τον καταλάβεις κι εσύ λίγο. Εσύ πάντα ήξερες τι ήθελες, ήσουν από πάντα ερωτευμένη μαζί του, όμως εκείνος... Δεν ήξερε πώς να αντιδράσει σε όλα αυτά. Είχε από τη μία τα θέλω και από την άλλη τα πρέπει, κι όλους εμάς από πάνω του που γνώριζε πολύ καλά πως αν τολμούσε να σε πληγώσει θα είχε να κάνει με όλους μας. Λενάκι μου, έχεις μεγαλώσει μες τα χέρια μου...δε θέλω ποτέ να σε δω να στεναχωριέσαι για κανέναν. Είτε είναι ο γιος μου είτε κάποιος άγνωστος. Κάνε αυτό που σου λέει η καρδιά σου" με προέτρεψε και ήταν σαν να μου άνοιξε τα μάτια.