Οδηγός Επιτυχίας: Πως να ρίξετε έναν player {TYS2023}

Κεφάλαιο 4ο - Πρώτη συνάντηση

Πέρασα την περισσότερη ώρα της ταινίας να έχω κλειστά τα μάτια μου. Κάπου κάπου άφηνα και καμία μικρή κραυγή να βγει, ενώ ο Κωνσταντίνος καθ' όλη τη διάρκεια της ταινίας με κοιτούσε και γελούσε. Ήμουν σίγουρη πως δεν είχε πάρει χαμπάρι ποιο ήταν το θέμα της.

Αφού τελείωσε η ταινία, ο Μανώλης έπρεπε να φύγει οπότε οι γενικές συμβουλές που μου έδωσε ο Κωνσταντίνος δεν τέθηκαν σε χρήση απόψε, όμως ήμουν σίγουρη πως στο μέλλον θα τις χρησιμοποιούσα πάση θυσία!

Είχε ήδη βραδιάσει όταν επέστρεψαν οι γονείς της Μαρίας και του Κωνσταντίνου σπίτι. Οι γονείς τους ήταν χειρουργοί και δούλευαν στο ίδιο νοσοκομείο με τους δικούς μου. Η μητέρα μου ήταν ορθοπεδικός ενώ ο μπαμπάς μου νευρολόγος. Όλοι τους γνωρίζονταν από το πανεπιστήμιο, ήταν κι εκείνοι κολλητοί φίλοι από έφηβοι. Οι μαμάδες μας έμειναν σχεδόν μαζί έγκυες, έχοντας μια μικρή διαφορά ενάμιση μήνα μεταξύ μας. Έτσι, βρεθήκαμε κι εμείς να είμαστε καλύτερες φίλες με την Μαρία και να μεγαλώσουμε μαζί.

"Ελενάκι, κορίτσι μου τι κάνεις;" με ρώτησε ευγενικά η κυρία Νίκη και ήρθε να με αγκαλιάσει.

"Πω, πω πόσο έχει ομορφύνει το κορίτσι μας!" ήρθε να με χαιρετήσει και ο κύριος Βαγγέλης.

Τους είχα πραγματικά σα δεύτερους γονείς μου.

"Σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια! Καλά είμαι, λίγο αγχωμένη για τη καινούρια σχολική χρονιά, αλλά πιστεύω θα τα καταφέρουμε!" απάντησα ειλικρινά κι εκείνοι μου χαμογέλασαν γλυκά.

"Φυτό, δε σε φοβόμαστε εσένα! Γνωρίζουμε όλοι πως είσαι μαθήτρια πρότυπο" με ειρωνεύτηκε ο Κωνσταντίνος και δεν είχα τίποτα εύκαιρο κοντά μου για να του το πετάξω.

"Κώστα ντροπή!" τον επέπληξε η κυρία Νίκη κι εγώ γύρισα προς το μέρος του και του έβγαλα γλώσσα.

"Άντε Κώστα, να συνοδεύσεις την Ελένη σπίτι της γιατί πήγε αργά κι αύριο έχετε σχολείο" πήρε το λόγο ο πατέρας του κι εκείνος δεν έδειξε ιδιαίτερα ενθουσιασμένος με αυτήν του την απόφαση.

"Δε χρειάζεται, εδώ δίπλα είμαι, μπορώ να πάω και μόνη μου" προσπάθησα να τον βγάλω από τη δύσκολη θέση αλλά τελικά ο πατέρας του επέμενε.

Τελικά, έγινε πράξη η επιθυμία του. Θα με γυρνούσε σπίτι ο Κωνσταντίνος. Αφού τους καληνύχτισα όλους, ξεκινήσαμε για το σπίτι μου περπατώντας.

"Σου άρεσε η ταινία μικρό;" ήταν η πρώτη ερώτηση που μου έκανε μόλις περάσαμε το κατώφλι της εξώπορτάς του.