Οδηγός Επιτυχίας: Πως να ρίξετε έναν player {TYS2023}

Κεφάλαιο 2ο - Κωνσταντίνος-αχχ-

"Μάντεψε ποιος θα έρθει από εδώ το απόγευμα!" η τσιρίδα της κολλητής μου με έκανε να τραβήξω το κινητό μου αμέσως μακριά από το αυτί μου.

"Άουτς! Με ξεκούφανες" φώναξα ενώ ξανάφερνα το κινητό μου στο αυτί.

"Δεν πρόκειται να το βρεις ποτέ!" γέλασε η Μαρία από την άλλη άκρη της γραμμής και τότε κατάλαβα ποιον εννοούσε.

"Μην μου πεις ο Μανώλης!" φώναξα κι εγώ και βάλαμε και οι δύο τα γέλια.

"Θα έρθω κι εγώ από εκεί! Θα ειδοποιήσω τους γονείς μου, και σε ένα τέταρτο το πολύ θα είμαι εκεί!" δεν πρόλαβε να απαντήσει, ήδη της το είχα κλείσει και καλούσα τη μητέρα μου στο κινητό της.

Είχα ήδη ειδοποιήσει τους δικούς μου πως θα πήγαινα από την Μαρία, και βρισκόμουν μπροστά από τον καθρέφτη του μπάνιου. Δεν ήμουν από τις κοπέλες που περιποιούνταν τον εαυτό τους, όμως μπορούσα μία φορά να κάνω την εξαίρεση.

Το θέμα ήταν πως δεν ήξερα τι να κάνω. Ντύσιμο, μαλλιά ή βάψιμο; Μου άρεσε ο κότσος μου, οπότε αποφάσισα να τον κρατήσω. Και η επιδερμίδα μου ήταν πολύ καθαρή για να την επιβαρύνω με μεικ απ. Οπότε θα αλλάξω το ντύσιμο! Πάντα φορούσα φόρμες και σπάνια τζιν. Ίσως σήμερα πρέπει να βάλω ένα τζιν με σκισίματα και κάποια ωραία μπλούζα.

Φόρεσα ένα μαύρο ψηλόμεσο τζιν και διάλεξα μία μαύρη κοντομάνικη μπλούζα που έγραφε: "Just kiss me" με έντονα φούξια γράμματα. Πήρα τα κλειδιά μου και ξεκίνησα για το σπίτι της Μαρίας.

Σε όλη τη διαδρομή σκεφτόμουν τον Κωνσταντίνο. Πήγαινα στο σπίτι του για τον Μανώλη, ο οποίος ήταν όντως ένα ωραίο παιδί, όμως εμένα με ένοιαζε περισσότερο ο Κωνσταντίνος. Βέβαια, δε θα περνούσα την υπόλοιπη ζωή μου μόνη μου περιμένοντάς τον-αν και ομολογώ πως κάποιες φορές το είχα σκεφτεί κι αυτό- όμως τώρα είχα την κατάλληλη ευκαιρία για να τον ξεπεράσω.

Ο Κωνσταντίνος -αχχ- όπως τον αποκαλώ εγώ, αφού με έχει κάψει και με έχει τσουρουφλίσει, ποτέ δεν με πρόσεξε. Πάντα ήμουν αόρατη γι' αυτόν. Ήμουν απλώς η κολλητή της αδερφής του και τίποτα άλλο. Βέβαια, εκείνος ήταν ένας από τα "κακά αγόρια" του σχολείου.

Player όπως τον αποκαλούν όλοι, που κάθε βδομάδα βγαίνει και με άλλη κοπέλα. Όμως ποτέ δεν έδωσε την ευκαιρία σε καμία να τον γνωρίσει, να δει ποιος πραγματικά κρύβεται πίσω από αυτό το προσωπείο. Δεν άφησε ποτέ καμία να τον πλησιάσει τόσο ώστε να τον ερωτευτεί ή να την ερωτευτεί. Πάντα ήλπιζα πως ίσως να ήμουν εγώ η πρώτη που θα το καταφέρει αυτό, όμως όλες οι ελπίδες μου είχαν πέσει σε γκρεμό.