Higher için bir özel bölüm daha yayınladım kütüphanenizden çıkardıysanız lütfen o bölümü atlamayın. Benim çok sevdiğim bir bölüm oldu ama yorumlar azdı ve bu bir miktar üzdü.
Bölğm sonundaki duyuruyu okuyun lütfen
İyi okumalar.
"Yani tüm kariyerini mahvettin öyle mi?" Dedi Jennie doğru anladığından emin olmak için.
"Onu tanımıyordum bile tanısam yapmazdım, hislerimin farkına varıncada telafi etmek istedim zaten." Jungkook burun kemerini sıkıp şakaklarına masaj yapmaya çalıştı kafasında tarifsiz bir ağrı vardı.
"Normal insanlar birine karşı bir şey hissettiğinde hislerinin üzerine gidip ne olduğundan emin olurlar. Aşıksan aşık gibi davranır yakınlaşırsın, hayatında en değer verdiği şeyi elinden almazsın." Safkan alfa kadın oturduğu koltukta öne eğilik dirseklerini dizlerine yasladı "Üstelik insanların hayatına bu kadar kolay müdahale etme. Birini mahvetmek bizim için parmak kıpırdatmak kadar kolay bir şey, ama yapmıyoruz çünkü bizim için basit olan bir şey başkasının tüm hayatını oluşturabilir." Tane tane konuştu anlayabilmesi için.
"Anne öğütlerin bittiyse git başımdan." Kafasını koltuğa yasladı, biraz tavanı izlesede sonunda gözlerini kapadı.
"Eğer bunları sana zamanında annem söyleseydi benim abime öğüt vermeme gerek kalmazdı." Jennie ailesinden soğumuştu, özelliklede annesiyle arasında onarılamaz çatlaklar vardı. Ama abisine duvar örmeyi asla başaramıyordu. "Neden Jimin'e biraz zaman vermiyorsun? Çocuk uyanalı 10 dakika olmadan evlilik teklifide neyin nesi? Farkında mısın bir bebeğinizi kaybettiniz siz?!" Jennie sakin olmaya çalışsada onun bu umursamaz haline sinir oluyordu.
"Kabul etmedi zaten, siktir git işte yalnız bırak beni!" Kötü bir durumdayken kaybettiği bebeğini düşünmek istemiyordu. Ama her ne kadar bastırmaya çalışsada suçluluk duygusunun altında ezildi.
"Sinir oluyorum sana, beni burada eşinin başına diken sensin!" Sonunda alfa kadınında sesi yükselmişti, ve evet onu burada tutan Jungkook'tu. Jimin yataktan kalkmaya başlayalı yaklaşık bir hafta oluyordu ve bu süre içinde evin altını üstüne getirmiş, evde bulunan çalışanlara olabilicek en saçma emirleri yağdırmıştı.
Mesela ilk emri; korumaların mutfakta çalışmasını, mutfakta görevli olanlarında eline silah verip evi korumasını istemişti. Hiç kimse Jeon Jimin'in emirlerini sorgulayamaz, karşı çıkmak söz konusu dahi olamazdı. Tabi bu kararından kolayca pişman oldu.
Korumaların yaptığı yemekler iğrenç olduğu için mutfağı dağıtarak çığlık atmış, silah kullanmayı bilmeyen görevlilerin silahı yanlışlıkla ateşlenincede bir köşeye saklanarak titreyerek ağlamıştı.
Jungkook o gün sadece, psikiyatristle görüşmek için dışarı çıkmak zorundaydı. Zaten çıkmaya karar vermesi çok uzun sürmüştü eve çağırsaydı Jimin'in bir şeylerden şüphelenip rahat bırakmayacağını biliyordu. Ve kesinlikle onu evde yalnız bıraktığı için pişman olmuştu.
Eve nasıl bir telaşla geldiğini bilmiyordu, o kadar hızlı ve ani gelişmiştiki her şey Jimin'i bulduğunda aklı yerine gelmişti sadece.
Jimin'in kendisine vurmalarını görmezden gelip sıkı sıkı sarıldı, omegasını kolları arasında hissetmeye ihtiyacı vardı. Onun çırpınmalarını görmezden gelerek, kendine zarar vermesini engelleyerek o sıkışık kilerin içinde doktor eve gelene kadar beklediler.
Jungkook ölesiye korkuyordu, Jimin yeni yeni kendine geliyor sayılırdı. Jimin uyutulurken, iliklerine kadar yaşadığı kaybetme korkusu yeniden nüksetmişti. Kritik bir hamilelik geçiren omeganın, yoğun adrenalin içeren duygulardan uzak durması gerekiyordu. Fiziksel olarak iyileşene kadar ayaklanmamalıydı, ağır hareketlerden kaçınmalıydı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
JİKOOK/SAVAGE
FanficOmega Jimin'in etrafında dolaşan, Safkan Alfa Jeon Jungkook Feminen Jimin Dom Jungkook Mpreg Angst değil