Yabancı kişi beni hastaneye getirmişti. Ardından gözden kaybolup gitmişti.
Kimdi ki böyle bir şey yaptı bana ?
Gözlerimi yavaş yavaş açmaya başladığımda ilk olarak hastaneye ait bir tavan gördüm. Sonra hastane olduğunu anladığım duvarlar , pencere ve kolumdaki serumu gördüm. Birden kalkmadım. Yavaşça etrafa bakarak kalktım.
Bir tuhaftım. Ama baş dönmem geçmiş , kolumdaki serum iyi yapmıştı beni.
Şimdi aklımda deli sorular...
Nasıl geldim buraya ?
Kim getirdi ?
Neden buradaydım ?
Ve o not neydi ?
*
Bunları düşünürken birden kapı açıldı ve elinde sonuçlarla birlikte bir doktor geldi.
"Merhaba Gönül hanım! Uyanmışsınız!"
"Ne oluyor doktor hanım? Neden buradayım? Kim getirdi beni buraya?"
"Öncelikle sakin olun. Telaşlanmayın. Sizi buraya bir beyefendi getirdi. Yolda baygınlık geçirmişsiniz."
"Bayıldım demek..."
"Evet."
"Peki beni buraya getiren kişi ?"
"Kendisi sizi tanımayan biriymiş. Yolda bayıldığınızı görmüş ve kurtarıp sizi buraya getirdi. Ardından gözden kaybolup gitti."
"Anladım..."
"Ailenize haber etmeyi düşündük ancak bunun için uyanmanızı bekledik. Eminim güzel haberi siz verseniz daha iyi olur."
Zaten olanları hâlâ anlamamışken doktorun söyledikleri bana tepki vermemi sağlıyordu.
"Ne güzel haberi ?!"
"Hamile olduğunuzun haberi!"
Ve kulaklarım bunuda duydu
"Hamile olduğunuzu"
Beklemiyordum , istemiyordum bunu. Çokta mutlu olmadım ama şok oldum. Bu ilk hamileliği öğreniş böyle tepki vermeme istemeden neden olmuştu bana.
Zar zor yutkundum.
Doktor mutlu olmadığımı farketti ve sordu.
"Yoksa sevinmediniz mi Gönül hanım?"
"Y yok... Sevindim... Teşekkür ederim verdiğiniz haber için."
"Rica ediyorum. Vazifemdir. Neyse sizi tutmayayım , gerekli haberi ailenize haber edebilirsiniz. Geçmiş olsun."
Doktora mutlu olmadığımı belli etmedim. Yüzüme buruk gülümseme aldım. Elimi karnıma attım. Çünkü bu bebek zorla oldu. İstemiyordum o bebeği!
