Avluda Handan hanımın sert bakışları beni karşıladı. Zehra hanımda masada oturuyordu.
Handan hanım karşıma geçti. Ben sakin ama gergin halde ne diyeceğini beklemeye başladım. Ancak beklemediğim bir şekilde tokat attı bana. Ondan ilk tokadım oldu.
Sertti ama devrilmedim.
Elimi tokatla acıyan yanağıma koydum. Sonra Handan hanım bana olan öfkesini kusmaya başladı.
"Demek konağımızdaki yokluğumuzdan istifade edip , yalan söyleyip kaçtın! Kim bilir ne haltlar karıştırdın o dışarda?! Senin haberin yok mu , sana demedik mi ha Azat'tan habersiz hiç bir yere gitmeyeceksin diye!"
"Ben sizin burada zorla tuttuğunuz köleniz değilim!"
"Kölemiz değilsin ama bu ailenin , bu konağın gelinisin! Sana Ne yapılması isteniyorsa onu yapmak zorundasın!"
"Öyle değilim! Ben Azat'ın kafesinde zorla tuttuğu güvercini değilim Handan hanım! İstediğim yere istediğim zaman giderim!"
"Gidemezsin! Ve bu saatten sonrada asla gidemezsin! Unut dışarıyı! Bir kere sırtımızı böyle bıçakladın! Bir daha olmayacak bu!"
Sinirlendim artık. Çünkü bu konakta hep onların istediği oluyordu. Ben bu işkenceden eziyetten bıkmıştım. Sürekli Handan hanım beni böyle kısıp kısıp , işkence ediyordu. Artık sabrım taştı.
Sinirimle oturdukları masaya koştum ve sinirle devirdim. Tabak , bardak ne varsa devirdim!
"Yeteeeer! Yeter artık ya! Bıktım ben! Bıktım bu sizin kısmalarınız işkencelerinizden! Artık burama geldi yeter! Bu evde hep büyüklerin sözü geçermişmiş, kocanın sözü geçermişmiş ! Ben kimim ya ?! Köleniz miyim ?! Değilim! Ben hür bir insanım! Bu konağa zorla getirildim ! Zorla Azat'la evlendirildim! Kan dökülmesin diye her şeye göz yumdum! Ama buraya kadar yetti! Buradan ötesine karışmanıza izin vermem!"
Yaren'de içeriye girmiş izliyordu bizi.
İlk defa bu kadar öfkelendiğinde gördü , şaşkınlıkla izlemeye devam etti. Handan hanım bana daha çok sinirlendi ve saçlarıma çöktü. Onu Zehra hanım engelledi.
"Yeter Handan yeter! Kızın canına tak ettin artık! "
"İyi sende ondan olmuşsun ha elti!"
"Ben taraf tutmam Handan! Ben ezileni , ezilmeye çalışanı korurum! Haksız olana cevabını veririm!"
"Ya öyle mi ?! Haksız olan benim!"
"Evet!"
Handan hanım bu sefer düştü. Yeterince konuşmuştu zaten. Bana istediklerini dedikten sonra ters ters bakıp çıktı odasına. Azat'a şikayet edecekti beni.
