Isang simpleng babaeng nangarap ng simpleng buhay. Sumasabay sa agos ng buhay, matatag, matapang, may determinasyon, pinatatag ng mga karanasan sa buhay. Handang gawing ang lahat maiahon lang ang naghihikahos na buhay ng pamilya... siya si Margarita...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
"Ikaw ang mag-asikaso ng para sa meals and desserts also drinks maging sa food testing and presentation, hija. Gusto kung gawing mong special lahat dahil hindi basta-basta ang mga dadalong tao." Mahabang wika niya wala akung nagawa kundi ang tumango. "Hindi na kasi kakayanin ng Tita Isabelle mo madali na siyang mapagod" Dagdag pa niya kaya napatingin ako kay sungit na tahimik lang kumakain.
"Ikaw naman Aarush tingnan mo ang magiging concept ng design ng venue gusto kung maging iligante ang lahat." Aniya na para bang nag-uutos lang siya sa isang empleyado niya. Puro naman yes Dad lang sagot nila na para bang ang laki ng takot nila o talaga lang malaki ang respeto nila sa tatay namin. Na isang salita lang nito ay hindi pweding baliin, parang siyang hari kung magsalita at mag-utos maging si sungit nakatahimik lang mukhang takot din kay tanda.
Nangdumating kami sa bahay nila Mama sa Tagaytay hapon na at wala ng mga bisita, na sinadya ko naman magpatanghalin upang hindi kami mapang-abot ng taong iniiwasan ko.
Maganda ang ginawa nila dito sa bahay na pinabili ko nuon, ginawang cafeteria ang malaking bahagi ng pinakababa ng bahay.. May ilang kumakain dito sa loob mas marami sa labas dahil may mga bilog na lamesa na may nakatusok na malaking payong sa gitna nito. Napapalibutang din ng mga halaman, may mga namumulaklak din. Para kang kumakain sa hardin may mahinang malamyus na musika na tumutugtug mula sa player. Ini-scanned ko pa ng mga mata ko ang paligid.
"Yes ma'am may m..."
"Ate!" sigaw niya pagkakita sakin nakatayo ako mismo sa gitna, kaya hindi na natuloy ang sasabihin ng isang staff na lumapit samin.
"Ay kapatid po pala kayo ni Architect. Kayo po pala hinihintay nila." aniya kaya nginitian ko nalang siya. " Welcome back po ma'am" dagdag pa niya. at tinanguan ko naman. Mukhang masisipag at mababait ang mga staff nila Mama.
"Bakit ngayon kalang. Ang daya mo dapat ikaw nga ang special guest namin." nakasimangot na turan niya. Hindi ko naman pwedeng sabihin ang dahilan ko. Niyakap ko nalang siya dahil namiss ko na sila.
"Tito Drew!" sigaw naman ni Nevaeh at yumakap sa kanya. Dalawang beses palang silang nagkila sa personal ng mga anak ko nuon bumisita sila samin sa America magkasama sila ni Ali. Sa video called lang sila madalas magkita at magkausap.
