Isang simpleng babaeng nangarap ng simpleng buhay. Sumasabay sa agos ng buhay, matatag, matapang, may determinasyon, pinatatag ng mga karanasan sa buhay. Handang gawing ang lahat maiahon lang ang naghihikahos na buhay ng pamilya... siya si Margarita...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
"Daddy" isang tawag ang nagpaangat ng ulo ko sa pagkakatutok ko sa aking laptop. At agad din akung tumayo para salubungin ang mga anak ko.
"Kuya Al sabi ni Ate Maricris dito nalang daw namin ihatid sila Leighton." ani Anaki. Kasama niya si Klenton na kabaliktaran ng ugali ni Calix na masyadong vocal. Tahimik lang ito at pino kung kumilos na hindi mo aakalaing sa squatter area pinalaki ng kinilalang ina ayun kay Margie hanggang ngayon hindi pa nahahanap ang tunay na ina nito dahil wala na daw sa dating tinitirhan. Kaya si Margie at Dustin nanaman ang abala sa paghahanap sa ina nito.
"Ang ganda din pala ng office mo Kuya." ani Klenton at pinasadaan pa ng tingin ang buong opisina ko. Na kung tutousing mas malaki at mas maganda ang office nila Andrei
"Thank you sa paghatid. Gusto niyo bang kumain magpapa-order ako." aniko at kinuha ang aking cellphone sa ibabaw ng table.
"Huwag na Kuya Al katatapos lang namin kumain." aniya. "Aalis na rin kami dahil pupuntahan pa namin si Kuya Aquilla." dagdag pa niya at humalik pa sila kay Nevaeh.
"Bye Papa Anaki, Tito Klenton." paalam ng mga anak ko dito kaya nagpasalamat nalang ako sa mag-kapatid. Halos hindi ko pa kilala lahat ng mga kapatid ni Margie sila Andrei lang ang matagàl ko ng kilala dahil kung minsan nagpupunta sila dito at sa bahay. Sila Andrew at Ali naman kilala ko na, alam nilang ako ang ama ng pamingkin nila dahil kamukha ko daw ang mga ito nagpupunta din ako sa kanila pag nagagawi ako sa Tagaytay. Alam ko na ngayon kung bakit magiliw sakin ang Mama niya dahil alam pala niyang ako ang ama ng mga apo nila dahil sa suot kung bracelet. Kaya nahawakan at nahalikan ko ang aking suot na bracelet dahil malaki ang pasasalamat ko at ibinigay sakin ito ni Margie pero pagnakasal na kami ibabalik ko ito sa mga Del Mondrio sa kapatid niyang panganay na mayor pero sa kondisyong kailangan ibalik nila sakin ito para naman sa mga anak ko dahil si Margie at ako na ang nagmamay-ari nito ngayon.
Kung nuon sabik at nangangarap ako sa kapatid ngayon napakarami kung matatawag na kapatid pagnakasal na kami. Hindi rin sila mahirap pakisamahan dahil lahat sila mababait. Alam kung tanggap nila ako pero may tampo din sila sakin dahil sa nangyari sa kapatid nila na buong akala nila niloko ko ang ng iisang kapatid nilang babae. Hindi naman namin pwedeng sabihin kung ano ang totoo at baka mapatay ako ng mag-kakapatid. Inamin ko na din kay Margie ang totoo na yung lang ang tanging naisip kung paraan para maging akin siya dahil unang kita ko palang sa kanya iba na ang naramdaman ko para sa kanya at sa bawat lalaking nalalapit sa kanya pinagseselosan ko maging ang kanyang step-father. Nasapak pa nga niya ako ng sabihin ko sa kanya.
