Isang simpleng babaeng nangarap ng simpleng buhay. Sumasabay sa agos ng buhay, matatag, matapang, may determinasyon, pinatatag ng mga karanasan sa buhay. Handang gawing ang lahat maiahon lang ang naghihikahos na buhay ng pamilya... siya si Margarita...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Hindi ko alam kung paano ko ididispatsa itong babaing 'to. Lagi nalang nila akong ginigipit sa kasal na hindi ko naman gusto. Basta nalang pumapasok dito sa opisina ko.
"Hi! honey sa bahay ka nalang daw mag dinner mamaya sabi ni Mommy." aniya at hinalikan nanaman niya ako sa labi na ikinaiirita ko. Kung makaasta para asawa niya ako. Hindi pa man hinahawakan na niya ako sa leeg.
"Hindi ako makakapunta marami akung trabahong tatapusin." pahinamad kung wika.
"Lagi ka nalang walang oras pagdating sakin. Baka makakalimutan mong malapit na ang kasal natin." aniya na may pagbabanta pa.
"Wala akung pakialam sa kasal na sinasabi mo. Kayo lang ng Mommy mo ang nagplaplano niyan at hindi ako interesado sa kasal niyong mag-ina." asik ko sa kanya dahil lagi nilang pinagpipilitan ang kasal daw namin. Wala naman akong natatandaan inalok ko siya ng kasal.
Isang tao lang ang gusto kung pakasalan at sigurado akung hindi siya.
"Baka makakalimutan mong malaki ang share namin sa inyo at pag hindi mo ako pinakasalan ipu-pull out ni Daddy lahat ng share namin." pagbabanta pa niya. Hindi kaya niya alam na napakaliit lang ng share niya sa kompanya namin kaya ko nga bilhin lahat yun.
"Makakaalis ka na marami pa akung trabahong dapat tapusin. Nakakaabala ka na." aniko na hindi man lang siya tinapunan ng kahit sandaling tingin. Kung hindi lang ako nahihiya sa Daddy nito matagal ko ng ipina-ban ito dito sa building ko. Itinutok ko nalang ang mga mata ko sa laptop ko para umalis na siya.
"What are you waiting for? You may go now?" angil ko na sa kanya kanina pa siya dito.
"Ang sungit mo naman hindi pa nga tayo kasal ganyan ka na." saad niya at lumapit sakin.
"Ohh shit!... what are you doing?" sigaw ko sa mukha niya dahil bigla nalang niya akong dinakma. "Shit!.. fuck.. aaghhh damn.." daing ko ng itaas baba niya ang kamay niyang may hawak sakin. Nakuha niyang mabuksan agad ang zipper ng pants ko at nailabas niya agad ang pakay niya doon sabay subo ng ikspertong bibig niya kaya wala akung magawa kundi mapatingala sa sensasyon na dulot ng bunganga niyang sanay na sanay. " Oohh.. Uhhmm.." daing ko.
