Isang simpleng babaeng nangarap ng simpleng buhay. Sumasabay sa agos ng buhay, matatag, matapang, may determinasyon, pinatatag ng mga karanasan sa buhay. Handang gawing ang lahat maiahon lang ang naghihikahos na buhay ng pamilya... siya si Margarita...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Nagising ako sa tunong ng cellphone ko, ikinurap ko ng ilang beses ang mga mata ko bago ko pa sagutin kung sino man ang tumatawa.
"Hello" bungad ko kung sino man ang nasa kabilang linya.
"Babe saan ka sabi mo dito ka matutulog hinintay kita, bakit hanggang ngayon wala kapa" tanong ng nasa kabilang linya, kaya napatayo ako, kilang kilala ko yun boses na yun, hindi ko alam kung anung sasabihin ko dito sa babaeng ito't ayaw akong tigilan. Pagtingin ko sa wall clock it's 4:12am dalawang oras palang akong makakatulog. "Babe are you still there?" ulit nito.
"Yeah, masama pakiramdam ko kaya nakatulog ako agad, pasensiya na, tulog kana," saad ko at pinatay ng ang tawag. Nagsisi tuloy ako kung bakit pa ako nakipag kita sa babaeng yun matapos akung gaguhin. Matapos akung ipagpalit sa kaibigan ko na ipinagpalit din sa isang matandang negosyante.
.........flashback........
"Bro nakita mo ba si Kristel? kanina ko pa kasi hinahanap." tanong ko sa kaibigan ko, pero nilingon lang niya ako, ganun din ang ginawa ng iba ko pang mga kaibigan.
"Bakit mo hinahanap? kung ako sayo, maghanap kana ng iba." ani pa ng isa kung kaibigan kaya naman naibalibag ko sa kanya yung hawak kung libro.
"Masasaktan ka lang wag mo ng hanapin tama si Lucio" ani pa ni Steve
Hindi ko alam kung anong gusto nilang ipahiwatig sakin nag-iinit na ang ulo sa mga sinasabi nila.
"Anong ibig niyong sabihin, bakit ganyang kayo makatingin?" asik ko sa kanila pero nag-ilingan lang sila, tinapik naman ako sa balikat ni Lucio bago kami iniwan.
Lumipas pa ang ilan araw napapansin kung laging nakadikit si Kristel sa kaibigan kung si Vincent, binali wala ko yun dahil madalas ko naman siyang sinasam pagkasama ko mga kaibigan ko.
Minsan uwian na kaya pinuntahan ko si Kristel sa classroom niya para sabay na kaming umuwi, pero wala na siya nauna na daw lumabas sabi ng classmate niya kaya hinanap ko siya, halos libutin ko ang boong campus dahil mag-gagabi na, hanggang madaan ako sa bakanteng classroom bahagyang nakabukas ang pinto, dahil dun ang tambayan namin kung minsan, alam kung lagi namin yun sinasara kaya nainganyo akung silipin yun para nadin isara pero ganun nalang ang gulat ko ng may makita akung may dalawang taong gumagawa ng kahalayan at kilalang kilala ko kung sino sila, kitang kita ko kung paano paligayahin ng babae ang lalakeng nakapatingalang nakapikit ang mga mata, habang ang babae ay makapaluhod sa harapan nito. Sa galit ko binigyan ko ng isang malakas na suntok sa mukha ang lalake kaya gulat na gulat silang dalawa at binigyan ko din ng isang sampal ang babaeng nagtaksil sakin.
