Φάρος στο βράχο πάνω ριζωμένος,
αλμυρισμένος από θαλασσινούς ανέμους,
μοναχικός, παντέρημος και ξεχασμένος,
στα πέλαγα φουρτούνες αγναντεύει.
Γαλήνης φως ξεχύνεται ένα γύρω,
μέσα σε σάλαγο και βρυχηθμό κυμάτων,
που αγριεμένα την ακροβραχιά χτυπάνε,
σπρωγμένα από άνεμο βοριά.
Και κει μακριά, όσο το μάτι φτάνει,
τρικάταρτο σκαρί παγιδευμένο,
αναζητά τη ρότα του να βρει,
απ’ το λαμπρό φως του Φάρου οδηγημένο.
Γλυκιά που είναι η προσμονή
για ένα απάνεμο λιμάνι,
να γαληνέψει του ναύτη την ψυχή.
Τύχη που έχει όποιος συναντήσει
ένα μοναχικό και ξεχασμένο Φάρο στη ζωή,
που με το φως του θα τον οδηγήσει
τη Ρότα του τη μαγική να βρει.-Μαρία Ταπακτσόγλου-Μπούλη
YOU ARE READING
Σπουδαία Ποιήματα
PoetryΣπουδαία ποιήματα που θα σας κάνουν να αγαπήσετε την ποίηση.