Σπουδαία Ποιήματα

Χειμωνιάτικο πρωινό

Πόσο ωραία αργά το πρωί.
Οι ζεστές ακτίνες του ήλιου
τρυπώνουνε απ' το μισάνοιχτο παντζούρι
που ξέχασες να κλείσεις το βράδυ.
Παίζουν κρυφτό πάνω στα κρύα χειμωνιάτικα σκεπάσματα
στα παγωμένα μέλη.

Περνά η ώρα.
Ανεβαίνουν.
Τώρα χαϊδεύουν τον λαιμό
το πρόσωπο
χλωμό
κίτρινο σαν τον ήλιο.

Χαϊδεύουν το
απ' το βράδυ
σαν το μισάνοιχτο παντζούρι
ξεχασμένο
άδειο σώμα.

-Φωτεινή Βασιλοπούλου