Λύστε τα φασκιωμένα σας μυαλά
να ξεχυθούν
ξεκάλτσωτα
στις παγωμένες αγορές
δίχως τον σκούφο της ντροπής
τη μάσκα προστασίας να τα πνίγει
αποτινάξτε την μεμβράνη της συντήρησης
τη μούχλα γέννησε
μονάχα
μ'ένα γαρίφαλο στο χέρι
κι ένα χαμόγελο
αφήστε τα
τον πάγο να θερμάνουν
να τρέξουν κόκκινα νερά
θυσία στους βωμούς
που έχτισαν τα κλάματα
παιδιόθεν
τα μάτια να κοιτάξουν
να ευφρανθούν
να μοιραστούν την τράπεζα αγάπης
εκεί να συναχθούν
γυμνά
δίχως την κάπα που τα βάρυνε
τα σχολικά τα έτη
φθηνά υαλοδοχεία
ουδείς επόνεσε στο ράγισμα
μήτ' έκλαυσε κανείς
αφήστε τα
επιτέλους
να ξεχυθούν
μ'ένα γαρίφαλο στο χέρι
μ'ένα χαμόγελο
...ξεκάλτσωτα.
-Νάνσυ Μπασδέκη
