Σπουδαία Ποιήματα

Ποίημα

Για τη Μαρί

Αγάπη θα τελειοποιήσω για σένα το παιδί
Που ακούραστο γυροφέρνει στο μυαλό μου
Σκάβοντας και στοιβάζοντας τα χώματα με φτυάρι βαρύ
Ή πλατσουρίζοντας στις λάσπες σε βαθύ αγωγό.

Κάθε χρόνο έσπερνα το μικρό περιβολάκι μου.
Καθάριζα μια στρώση από χορτόπλινθους να χτίσω έναν τοίχο
Για να μην μπαίνουν η γουρούνα και οι κότες στο σπιτάκι μου.
Κάθε χρόνο μπαίνανε, γκρεμίζοντας τον πλίνθο

Ή στη γλιστερή λασπουριά βυθιζόμουνα, αγάπη,
Απολάμβανα σαν έφραζα τ' απόβλητα που τρέχαν
Αλλά πάντα τα κάστρα μου από πηλό και λάσπη
Διαλύονταν, αφού τη βροχή του φθινοπώρου δεν αντέχαν.

Εσύ, καλή μου, το παιδί αυτό για με θα τελειοποιήσεις
Που τα μικρά, ατελή του όρια σπάσαν ήδη:
Μέσα σε νέα όρια τώρα τον κόσμο εσύ θα ταχτοποιήσεις
Μέσα στους δικούς μας τοίχους, μέσα στο χρυσό μας δαχτυλίδι.

-Σέιμους Χήνυ