Σπουδαία Ποιήματα

Είναι

Είναι του πόνου η κραυγή
Είναι η αδιάκοπη πάλη με την καθημερινότητα στον
πιο μίζερο τόπο που γνώρισα
Είναι ο χρόνος που με φθείρει
Είναι η αγάπη που χάθηκε, πριν προλάβω να τη χαρώ
Kαι οι φιλίες που αποδεικνύονται σχέσεις ανάγκης
Είναι οι άνθρωποι που με κουράζουν
Kαι οι άνθρωποι που απομακρύνονται
Είναι όλα αυτά που φοβάμαι
Kαι όλα αυτά που μισώ
Είναι όσα δεν μπόρεσα να γίνω
Kαι όλα όσα είμαι
Είναι που δεν έμαθα να βάζω νερό στο κρασί μου
Είναι που προσπαθώ να μένω όρθιος
ανάμεσα σε χαλάσματα
Είναι που ήλπιζα κάποιοι ν’ ανοίξουν τα
μάτια τους και να με δουν
Να σταθούν ειλικρινά και τίμια απέναντί μου
Είναι που ο καλύτερός μου φίλος υποφέρει
Και που ο εαυτός μου δε με ανέχεται πια
Είναι που παύω, σταδιακά, να ελπίζω
Γι’ αυτό μη με ρωτήσεις ποιος είναι ο λόγος
που έσφιξα τη θηλιά γύρω απ' τον λαιμό μου
Μη με ρωτήσεις γιατί έφυγα
Δε σου χρωστάω καμία εξήγηση πια,
θα ‘πρεπε να γνωρίζεις

-Χρήστος Κουλαξίδης