Minho ve Jisung Jungwon'u uyutup yataklarına geçtiler.İkiside birbirlerine dönük yatıyorlardı.Aslında ikisinde Jeongin meselesiyle ilgili konuşmak istiyorlardı ama söze nasıl başlayacaklarını bilmiyorlardı.Uzun bir süre öyle kaldıktan sonra Jisung konuşmaya başladı.
"Teşekkür ederim Minho.Eğer sen beni Jeongin'le tanıştırmasaydın o asla gelip beni bulamazdı.Bulsaydı bile konuşması zor olurdu çünkü Jeongin çok utangaç ve insanlarla ilişkisi iyi olmayan biri eğer sen olmasaydın zor bir araya gelirdik."
"Teşekkür etmene gerek yok Jisung."
"Böyle söyleme sana çok büyük bir teşekkür borçluyum."
"Asıl sen böyle söyleme bizim aramızda borç olmaz.Önemli olan senin mutlu olman sen mutlu olursan ben de mutlu olurum."
Minho çoktan ağlamaya başlayan Jisung'u göğsüne çekti ve saçını okşamaya başladı.
"Ağlama lütfen artık seni ağlarken görmek istemiyorum 4 yıl boyunca seni yeterince ağlarken gördüm Jisung.Artık sadece gülmeni istiyorum sana gülmek çok yakışıyor."
"Zaten mutlu olduğum için ağlıyorum."
"Olsun mutluluktan bile olsa ağlama sadece gül..."
"Gülmen için herşeyi yaparım."
°°°°°°°°°°°°
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Just For A Baby >>Minsung<<
Fanfiction"Bu bebeği gerçek ailesinin bıraktığı gibi bırakamayız, bebeğe beraber bakalım. "
